Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !
Stuers, Louise Aldegonde Hélène Félicie de: verschil tussen versies
k (Kleine aanvulling) |
k (link wapen De Stuers) |
||
Regel 9: | Regel 9: | ||
De korte onderbrekingen, elk van een à twee weken, vonden plaats op verzoek van de familie, die haar elders (thuis?) wilde laten verplegen. De eerste geneesheer van het Gasthuis stemde steeds in met het ontslag, maar liet daar de eerste keer bij aantekenen dat Louises toestand weliswaar verbeterd was, maar dat zij niet genezen was. Bij de volgende keren liet hij aantekenen dat haar toestand niet verbeterd was. De verpleging elders was blijkbaar geen succes, want zij keerde steeds na korte tijd terug in het Gasthuis in Zutphen. Voor elke nieuwe opname moest de familie toestemming aanvragen, die de president van de arrondissementsrechtbank in Zutphen verleende. Van elk ontslag werd de officier van justitie op de hoogte gesteld. Al in de 19e eeuw was het dus niet mogelijk iemand zomaar in een gesticht weg te stoppen. | De korte onderbrekingen, elk van een à twee weken, vonden plaats op verzoek van de familie, die haar elders (thuis?) wilde laten verplegen. De eerste geneesheer van het Gasthuis stemde steeds in met het ontslag, maar liet daar de eerste keer bij aantekenen dat Louises toestand weliswaar verbeterd was, maar dat zij niet genezen was. Bij de volgende keren liet hij aantekenen dat haar toestand niet verbeterd was. De verpleging elders was blijkbaar geen succes, want zij keerde steeds na korte tijd terug in het Gasthuis in Zutphen. Voor elke nieuwe opname moest de familie toestemming aanvragen, die de president van de arrondissementsrechtbank in Zutphen verleende. Van elk ontslag werd de officier van justitie op de hoogte gesteld. Al in de 19e eeuw was het dus niet mogelijk iemand zomaar in een gesticht weg te stoppen. | ||
− | Louise werd begraven op de rooms-katholieke begraafplaats in Zutphen. Haar graf is daar nog steeds aanwezig. De grafsteen toont het wapen van het geslacht De Stuers | + | Louise werd begraven op de rooms-katholieke begraafplaats in Zutphen. Haar graf is daar nog steeds aanwezig. De grafsteen toont het [[Wapen De Stuers|wapen van het geslacht De Stuers]], dat ook is afgebeeld op de gedenksteen voor haar vader en haar [[Stuers, Antoinette Marie Caroline de|zus Antoinette]] in de [[Hervormde kerk in 's-Heerenberg|protestantse kerk]] in 's-Heerenberg (zie foto nr. 32 in [[Fotoalbum Nederlands Hervormde kerk 1962|dit fotoalbum]]). |
{| | {| | ||
|[[Bestand:Graf LHAF de Stuers Zutphen.JPG|thumb|300px|<center>'''Louises graf op de r.-k. begraafplaats<br>in Zutphen</center>]] | |[[Bestand:Graf LHAF de Stuers Zutphen.JPG|thumb|300px|<center>'''Louises graf op de r.-k. begraafplaats<br>in Zutphen</center>]] |
Huidige versie van 26 sep 2019 om 12:55
Louise Aldegonde Hélène Félicie de Stuers werd op 15 januari 1800 geboren in Hoog-Elten en dezelfde dag rooms-katholiek gedoopt in de Sint-Vituskerk aldaar. Zij was een dochter van Pierre Jean Joseph Bernard ridder de Stuers en Petronella Jeanna Louisa de la Court, met wie zij als kind in 's-Heerenberg heeft gewoond.
Louise bleef ongehuwd. In de jaren vijftig van de 19e eeuw, en wellicht ook langer, heeft zij ingewoond bij haar broer Hubert en zijn gezin in Maastricht. Hij had daar een groot huis aan de Brusselsestraat; tegenwoordig nr. 77.
Op latere leeftijd leed zij aan een geestelijke ziekte, die haar familie deed besluiten een machtiging aan te vragen voor haar opname in de psychiatrische afdeling het Oude en Nieuwe Gasthuis in Zutphen. Dit gebeurde kort nadat hun zuster Theresia was overleden. Mogelijk heeft de familie dit besluit op haar begrafenis genomen.
De president van de arrondissementsrechtbank in Arnhem verleende de gevraagde machtiging, waarna Louise op 7 juni 1866 werd opgenomen op een 1e-klas-afdeling van het Oude en Nieuwe Gasthuis. Met een viertal korte onderbrekingen werd zij hier verpleegd tot zij op 12 mei 1877 overleed, 77 jaar oud.
De korte onderbrekingen, elk van een à twee weken, vonden plaats op verzoek van de familie, die haar elders (thuis?) wilde laten verplegen. De eerste geneesheer van het Gasthuis stemde steeds in met het ontslag, maar liet daar de eerste keer bij aantekenen dat Louises toestand weliswaar verbeterd was, maar dat zij niet genezen was. Bij de volgende keren liet hij aantekenen dat haar toestand niet verbeterd was. De verpleging elders was blijkbaar geen succes, want zij keerde steeds na korte tijd terug in het Gasthuis in Zutphen. Voor elke nieuwe opname moest de familie toestemming aanvragen, die de president van de arrondissementsrechtbank in Zutphen verleende. Van elk ontslag werd de officier van justitie op de hoogte gesteld. Al in de 19e eeuw was het dus niet mogelijk iemand zomaar in een gesticht weg te stoppen.
Louise werd begraven op de rooms-katholieke begraafplaats in Zutphen. Haar graf is daar nog steeds aanwezig. De grafsteen toont het wapen van het geslacht De Stuers, dat ook is afgebeeld op de gedenksteen voor haar vader en haar zus Antoinette in de protestantse kerk in 's-Heerenberg (zie foto nr. 32 in dit fotoalbum).
JONKVROUW LOUISE ALDEG: HEL: FELICIE |
Bronnen
- A.A. Vorsterman van Oyen: Jaarboek van den Nederlandschen Adel (1890), blz. 216-226
- Regionaal Historisch Centrum Limburg, bevolkinsgregister 1850-1860
- Erfgoedcentrum Zutphen, archiefnummer 0110:
- Patiëntregisters Oude en Nieuwe Gasthuis (inventarisnummers 961–963, 967)
- Plattegrond van het Oude en Nieuwe Gasthuis op de Nieuwstad (inventarisnummer 200)