Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !
Kempers, Leo Maria: verschil tussen versies
k (Verzetsmonument) |
k (vertaling) |
||
| Regel 16: | Regel 16: | ||
Kempers overleed op 26 augustus [[1972]] en werd begraven op de [[Begraafplaats RK kerk Zeddam|r.-k. begraafplaats]] in Zeddam. Zijn vrouw werd na haar dood op 6 juli [[1982]] in hetzelfde graf ter aarde besteld. Het graf ligt naast dat van het [[Oorlogsslachtoffers WO II|oorlogsslachtoffer]] [[Schriek, Arnoldus van|Nol van Schriek]], de eerste echtgenoot van zijn vrouw. | Kempers overleed op 26 augustus [[1972]] en werd begraven op de [[Begraafplaats RK kerk Zeddam|r.-k. begraafplaats]] in Zeddam. Zijn vrouw werd na haar dood op 6 juli [[1982]] in hetzelfde graf ter aarde besteld. Het graf ligt naast dat van het [[Oorlogsslachtoffers WO II|oorlogsslachtoffer]] [[Schriek, Arnoldus van|Nol van Schriek]], de eerste echtgenoot van zijn vrouw. | ||
| − | Op Kempers graf zit een kleine plaquette van de ''Royal Air Forces Escaping Society'' (RAFES). Dit was een vereniging van vliegeniers van de luchtstrijdkrachten van het Britse Gemenebest die na te zijn neergeschoten met hulp van de illegaliteit konden terugkeren naar Groot-Brittannië. RAFES heeft bestaan van [[1945]] tot [[1995]] en werkte samen met verenigingen van pilotenhelpers in de landen die door Duitsland bezet waren geweest. In Nederland was dit onder andere de ''Nederlandse Vereniging van Pilotenhelpers uit de Tweede Wereldoorlog 'The Escape''', die van [[1970]] tot [[2004]] heeft bestaan. Gestorven leden van ''The Escape'' konden van de RAFES een plaquette op hun grafsteen krijgen. Op het embleem van de RAFES staat de Latijnse spreuk ''solvitur ambulando'': | + | Op Kempers graf zit een kleine plaquette van de ''Royal Air Forces Escaping Society'' (RAFES). Dit was een vereniging van vliegeniers van de luchtstrijdkrachten van het Britse Gemenebest die na te zijn neergeschoten met hulp van de illegaliteit konden terugkeren naar Groot-Brittannië. RAFES heeft bestaan van [[1945]] tot [[1995]] en werkte samen met verenigingen van pilotenhelpers in de landen die door Duitsland bezet waren geweest. In Nederland was dit onder andere de ''Nederlandse Vereniging van Pilotenhelpers uit de Tweede Wereldoorlog 'The Escape''', die van [[1970]] tot [[2004]] heeft bestaan. Gestorven leden van ''The Escape'' konden van de RAFES een plaquette op hun grafsteen krijgen. Op het embleem van de RAFES staat de Latijnse spreuk ''solvitur ambulando'': gaandeweg vinden we een oplossing. |
Ook [[Ankoné, Antonius Herman|Herman Ankoné]] en [[Garben, Johannes Hendrikus Josephus|Joep]] en [[Garben, Agnes Mathea Engelbertha|Ag Garben]] hebben een RAFES-plaquette op hun graf. | Ook [[Ankoné, Antonius Herman|Herman Ankoné]] en [[Garben, Johannes Hendrikus Josephus|Joep]] en [[Garben, Agnes Mathea Engelbertha|Ag Garben]] hebben een RAFES-plaquette op hun graf. | ||
Huidige versie van 8 jul 2021 om 06:30
Leo Kempers werd geboren te Azewijn op 14 juni 1906 als zoon van Wilhelmus Kempers en Albertha Maria Apollonia Brandts.
In de Tweede Wereldoorlog was hij lid van de Escape-groep Azewijn. Hij was ook duikhoofd van Azewijn voor de Landelijke Organisatie voor hulp aan onderduikers (LO). In die hoedanigheid werkte hij samen met de LO District Ulft en omstreken, die voor 1943 aangeduid werd als de Groep Cappetti.
Nadat een groot aantal leden van de Groep Cappetti in de nacht van 27 op 28 mei 1944 was gearresteerd, liep Kempers extra gevaar ontmaskerd en opgepakt te worden. Inderdaad heeft er op 15 juni een overvalwagen van de Sicherheitsdienst in Azewijn rondgereden, en ook enkele mensen meegenomen, maar Kempers was al gevlogen. Het Zeddamse duikhoofd Ettema had minder geluk. Hij werd een dag eerder opgepakt en is in het concentratiekamp Neuengamme overleden.
Harry Straus, die toen in Azewijn ondergedoken zat, vermeldde de arrestatie van de Groep Cappetti in zijn dagboek, maar zag er geen gevaar in. Het verzet in Azewijn had er immers geen verbinding mee. Later kwam hij erachter dat Kempers wél met Cappetti in verbinding stond. Hoewel Straus een onderduiker was en alleen zijdelings bij het verzet betrokken, illustreert dit dat een verzetsman nooit meer wist dan strikt noodzakelijk was.
Foto Gerhard Pas
Na de arrestatie van Cappetti en medewerkers is er een nieuwe LO District Ulft en omstreken opgericht. Het mag opvallend heten dat Kempers hierin duikhoofd voor Azewijn bleef.
Hij trouwde op 23 juli 1946 in de Sint Oswalduskerk in Zeddam met Theodora Johanna Visser. Uit dit huwelijk werden geen kinderen geboren.
Hij was van 1958-1972 secretaris/penningmeester van de Coöperatieve Vereniging tot Exploitatie van Diepvrieskluizen te Zeddam.
Kempers overleed op 26 augustus 1972 en werd begraven op de r.-k. begraafplaats in Zeddam. Zijn vrouw werd na haar dood op 6 juli 1982 in hetzelfde graf ter aarde besteld. Het graf ligt naast dat van het oorlogsslachtoffer Nol van Schriek, de eerste echtgenoot van zijn vrouw.
Op Kempers graf zit een kleine plaquette van de Royal Air Forces Escaping Society (RAFES). Dit was een vereniging van vliegeniers van de luchtstrijdkrachten van het Britse Gemenebest die na te zijn neergeschoten met hulp van de illegaliteit konden terugkeren naar Groot-Brittannië. RAFES heeft bestaan van 1945 tot 1995 en werkte samen met verenigingen van pilotenhelpers in de landen die door Duitsland bezet waren geweest. In Nederland was dit onder andere de Nederlandse Vereniging van Pilotenhelpers uit de Tweede Wereldoorlog 'The Escape', die van 1970 tot 2004 heeft bestaan. Gestorven leden van The Escape konden van de RAFES een plaquette op hun grafsteen krijgen. Op het embleem van de RAFES staat de Latijnse spreuk solvitur ambulando: gaandeweg vinden we een oplossing.
Ook Herman Ankoné en Joep en Ag Garben hebben een RAFES-plaquette op hun graf.
Leo Kempers wordt als lid van het Azewijnse verzet geëerd en herdacht met het Verzetsmonument Azewijn, dat op 1 april 2021 werd onthuld.
Bronnen
- Doopboek van Azewijn in Azem van 't Hof tot heden, blz. 443
- Het dagboek van Harry Straus in Azem van 't Hof tot heden, blz. 401-402
- Verzet in de Achterhoek, blz. 13, 24, 28
- Nationaal Comité 4 en 5 mei
