Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !
Elshof, Bernardus Antonius: verschil tussen versies
(foto geplaatst) |
k (→Nederlands-Indië: 1-1-434 BI) |
||
Regel 2: | Regel 2: | ||
== Nederlands-Indië == | == Nederlands-Indië == | ||
− | Benny (legernummer 29.02.22.075) was dienstplichtig soldaat bij het laatste infanteriebataljon dat naar Indië werd gezonden: het 7e bataljon van het Garderegiment Fuseliers Prinses Irene ('''7 GRPI''', tactisch nummer '''434 BI'''), een onderdeel van de [[Deelnemers Politionele Acties#De H-brigade (lichting 1949)|H-Brigade]].Zijn opleiding | + | Benny (legernummer 29.02.22.075) was dienstplichtig soldaat bij het laatste infanteriebataljon dat naar Indië werd gezonden: het 7e bataljon van het Garderegiment Fuseliers Prinses Irene ('''7 GRPI''', tactisch nummer '''434 BI'''), een onderdeel van de [[Deelnemers Politionele Acties#De H-brigade (lichting 1949)|H-Brigade]]. Hij was daar ingedeeld bij het 1e peloton van de 1e compagnie. Zijn opleiding kreeg hij in de Sachsen Wijmar kazerne in Arnhem. 434 BI vertrok op 28 september [[1949]] met de ''Volendam'' uit Nederland, en kwam op 27 oktober (slechts twee maanden voor de soevereiniteitsoverdracht!) aan in Padang op Midden-Sumatra. |
Op Sumatra heeft 434 BI slechts korte tijd doorgebracht, want half december 1949 werd het verplaatst naar [[Nieuw-Guineagangers|Nieuw-Guinea]], dat bij de soevereiniteitsoverdracht op 27 december 1949 een Nederlandse kolonie zou blijven. Hier was slechts één [[KNIL-militairen|KNIL-compagnie]] gelegerd, die 434 BI nu moest gaan versterken. Hiermee is 434 BI het enige bataljon dienstplichtigen van de landmacht geweest, dat in zijn geheel op Nieuw-Guinea heeft gelegen. In het uitgestrekte gebied werden zeer verspreid posten ingericht, zodat het bataljon volledig uit elkaar gerukt werd. Benny behoorde tot de 1e compagnie, die onder andere in Biak heeft gelegen. In augustus [[1950]] ging het bataljon met de ''Waterman'' naar Soerabaja, waarna het over heel Oost-Java verspreid raakte. | Op Sumatra heeft 434 BI slechts korte tijd doorgebracht, want half december 1949 werd het verplaatst naar [[Nieuw-Guineagangers|Nieuw-Guinea]], dat bij de soevereiniteitsoverdracht op 27 december 1949 een Nederlandse kolonie zou blijven. Hier was slechts één [[KNIL-militairen|KNIL-compagnie]] gelegerd, die 434 BI nu moest gaan versterken. Hiermee is 434 BI het enige bataljon dienstplichtigen van de landmacht geweest, dat in zijn geheel op Nieuw-Guinea heeft gelegen. In het uitgestrekte gebied werden zeer verspreid posten ingericht, zodat het bataljon volledig uit elkaar gerukt werd. Benny behoorde tot de 1e compagnie, die onder andere in Biak heeft gelegen. In augustus [[1950]] ging het bataljon met de ''Waterman'' naar Soerabaja, waarna het over heel Oost-Java verspreid raakte. | ||
− | [[Afbeelding:Elshof en Kroes voor bus.jpg|right|thumb|400px|'''Bennie Elshof (staande tweede van rechts) en [[Kroes, Gerhardus Bernardus|Gerrit Kroes]] (staand, eerste van links) bij aankomst in Amsterdam op 20 maart 1951 met andere jongens van 7 GRPI naast de bus die hen naar huis zal brengen.'''<br/>Foto | + | [[Afbeelding:Elshof en Kroes voor bus.jpg|right|thumb|400px|'''Bennie Elshof (staande tweede van rechts) en [[Kroes, Gerhardus Bernardus|Gerrit Kroes]] (staand, eerste van links) bij aankomst in Amsterdam op 20 maart 1951 met andere jongens van 7 GRPI naast de bus die hen naar huis zal brengen.'''<br/>Foto archief [[Meurs, Johannes Frederik|Jan Meurs]]]] |
De repatriëring van 434 BI is moeizaam verlopen. In kleine detachementen is het bataljon tussen januari en april [[1951]] naar Nederland teruggekeerd. Benny was dan ook een van de allerlaatste [[Bergh|Berghse]] dienstplichtigen die uit Indonesië, zoals het land toen al heette, terugkeerde. Benny's detachement, waar ook [[Kroes, Gerhardus Bernardus|Gerrit Kroes]] toe behoorde, was op 20 februari 1951 aan de beurt, en vertrok die dag aan boord van de ''Nelly'' uit Jakarta. De aankomst in Amsterdam was op 20 maart 1951. Met dezelfde overtocht repatrieerde [[Jansen, Wilhelmus Gerhardus|Wim Jansen]] uit Braamt. | De repatriëring van 434 BI is moeizaam verlopen. In kleine detachementen is het bataljon tussen januari en april [[1951]] naar Nederland teruggekeerd. Benny was dan ook een van de allerlaatste [[Bergh|Berghse]] dienstplichtigen die uit Indonesië, zoals het land toen al heette, terugkeerde. Benny's detachement, waar ook [[Kroes, Gerhardus Bernardus|Gerrit Kroes]] toe behoorde, was op 20 februari 1951 aan de beurt, en vertrok die dag aan boord van de ''Nelly'' uit Jakarta. De aankomst in Amsterdam was op 20 maart 1951. Met dezelfde overtocht repatrieerde [[Jansen, Wilhelmus Gerhardus|Wim Jansen]] uit Braamt. | ||
Versie van 24 aug 2009 om 15:24
Benny Elshof uit Kilder werd geboren op 22 februari 1929 als zoon van Hendrikus Petrus Elshof en Maria Alberta Heitink.
Nederlands-Indië
Benny (legernummer 29.02.22.075) was dienstplichtig soldaat bij het laatste infanteriebataljon dat naar Indië werd gezonden: het 7e bataljon van het Garderegiment Fuseliers Prinses Irene (7 GRPI, tactisch nummer 434 BI), een onderdeel van de H-Brigade. Hij was daar ingedeeld bij het 1e peloton van de 1e compagnie. Zijn opleiding kreeg hij in de Sachsen Wijmar kazerne in Arnhem. 434 BI vertrok op 28 september 1949 met de Volendam uit Nederland, en kwam op 27 oktober (slechts twee maanden voor de soevereiniteitsoverdracht!) aan in Padang op Midden-Sumatra.
Op Sumatra heeft 434 BI slechts korte tijd doorgebracht, want half december 1949 werd het verplaatst naar Nieuw-Guinea, dat bij de soevereiniteitsoverdracht op 27 december 1949 een Nederlandse kolonie zou blijven. Hier was slechts één KNIL-compagnie gelegerd, die 434 BI nu moest gaan versterken. Hiermee is 434 BI het enige bataljon dienstplichtigen van de landmacht geweest, dat in zijn geheel op Nieuw-Guinea heeft gelegen. In het uitgestrekte gebied werden zeer verspreid posten ingericht, zodat het bataljon volledig uit elkaar gerukt werd. Benny behoorde tot de 1e compagnie, die onder andere in Biak heeft gelegen. In augustus 1950 ging het bataljon met de Waterman naar Soerabaja, waarna het over heel Oost-Java verspreid raakte.
De repatriëring van 434 BI is moeizaam verlopen. In kleine detachementen is het bataljon tussen januari en april 1951 naar Nederland teruggekeerd. Benny was dan ook een van de allerlaatste Berghse dienstplichtigen die uit Indonesië, zoals het land toen al heette, terugkeerde. Benny's detachement, waar ook Gerrit Kroes toe behoorde, was op 20 februari 1951 aan de beurt, en vertrok die dag aan boord van de Nelly uit Jakarta. De aankomst in Amsterdam was op 20 maart 1951. Met dezelfde overtocht repatrieerde Wim Jansen uit Braamt.
Twee van Benny's zussen zijn met een Indiëganger getrouwd: Berta Elshof werd de vrouw van Gerrit Kroes en Joke werd de vrouw van Jo Berendsen.
Andere militairen van 7 GRPI:
- Gerrit Kroes uit Zeddam
Militairen van andere bataljons van het Garderegiment Fuseliers Prinses Irene:
- Herman Migchelbrink uit Zeddam (6 GRPI)
- Wim van Uum uit Zeddam (5 GRPI)
- Nol Zweden uit Beek (5 GRPI)