Jongh, Gerrit Jan de

Gerrit Jan de Jongh werd op 6 mei 1920 geboren in Oosterbeek als zoon van Willem de Jongh en Geertrui van Woerkom. Van beroep was hij glazenwasser.

Aan het eind van de oorlog werd hij bij een razzia in zijn woonplaats Den Haag opgepakt en naar Kamp Rees afgevoerd. Vandaar werd hij begin februari 1945, samen met andere zieke en verzwakte dwangarbeiders, overgebracht naar 's-Heerenberg om verpleegd te worden. De meeste van hen werden in het noodziekenhuis in het Patersklooster ondergebracht, maar een aantal werd, direct of na een aantal dagen, opgenomen in het Theresiaziekenhuis. De Jongh was een van hen.

Hij overleed op 8 februari 1945. Zijn overlijden werd dezelfde dag aangegeven in de gemeente Bergh door Maria Elisabeth Scholten, een religieuze van het Theresiaziekenhuis.

De overlijdens van de dwangarbeiders Van Egmond, Olsthoorn, De Reus, Romijn en Spijker werden eveneens aangegeven door een religieuze van het Theresiaziekenhuis. Van Spijker is bekend dat hij in het Theresiaziekenhuis is overleden. Het is waarschijnlijk dat ook de overige vier daar zijn gestorven, en niet in het Patersklooster.

De Jongh werd begraven op het NH kerkhof te 's-Heerenberg en in 1955 herbegraven op het Ereveld Loenen, vak C nummer 16, tussen S. Vermaat en A. Buis.