Lukkezen, Albertus Gerhardus Henricus

Bertus Lukkezen werd op 4 januari 1928 geboren in Vinkwijk als zoon van Hermanus Antonius Lukkezen en Everdina Geertruida Stienissen. Hij was een broer van Henk, Theo en Jan Lukkezen.

Bertus schreef in het dialect in Old Ni-js, De Gelderlander (in Stamppot van Harrie Blanken), De Graafschapbode en de Moespot. Hij las voor uit eigen werk in Lievelde en Ruurlo.

Verhalen en gedichten van hem zijn gebundeld in 't Geiselgat (aanwezig in de bibliotheek van de Heemkundekring Bergh).

Hij overleed op 5 juni 1992 en werd begraven op de r.-k. begraafplaats in Zeddam.

Militaire dienst

Bertus (legernummer 280104184) behoorde nog net tot de lichtingen van dienstplichtige militairen die vanaf 1946 naar Nederlands-Indië werden uitgezonden. Hoewel de laatste eenheden in september 1949 zijn verscheept, werd hij in december 1949 nog aangewezen voor dienst in Indonesië. Dit was hoogstwaarschijnlijk in het kader van de Nederlandse Militaire Missie in Indonesië, die na de soevereiniteitsoverdracht van 27 december 1947 een beperkte adviserende en instruerende taak had bij de opbouw van de Indonesische strijdkrachten. Als soldaat van de Leger Technische Dienst (LTD) zou Bertus hierbij een taak kunnen hebben gehad, maar zijn verscheping is eind 1949 afgelast.

Bertus heeft daarna zijn dienstplicht van 1950 tot 1952 in de Havenkazerne in Schoonhoven vervuld. Daar lagen toen eenheden van het Regiment van Heutsz, het infanterieregiment van de Koninklijke Landmacht dat de traditie van het in 1950 opgeheven KNIL had overgenomen. Zo heeft hij toch nog een heel klein beetje met Indië te maken gehad.

Voor het vertrek naar Indië (dat dus niet doorging) heeft Bertus van Moeder van Bergen onderstaand gedicht gekregen. Zij was de moeder van Sjaak van Bergen, een KNIL-militair die in de Tweede Wereldoorlog als krijgsgevangene van de Japanners in Thailand is omgekomen.

Beste Berthus Nu gij gaat varen over zee Geef ik U dit gedichtje mee Het is maar een aardigheid Maar raak het hoop ik nimmer kwijt - Als gij vaart dan op de oceaan Komt in uw oog een heimweetraan Maak dan open dit gedicht En alles wordt voor U weer licht - Als gij dan komt aan d'overkant Wordt weggestuurd naar alle kant Is dit gedicht voor U een troost Ginder in de Verre Oost - Als gij dan de eerste morgenstond Uw voeten zet op Indisch grond Steek het gedicht dan in uw zak Gij zult dan zijn op uw gemak - Als gij u legt ter ruste neer Lees dit gedichtje keer op keer Dan haalt gij u alles voor de geest Zoo het in Holland is geweest - Dan denkt gij aan uw Ouders thuis En denkt ik heb wel 't grootste kruis Dan denkt gij aan uw vaderland Aan uw vrienden en verwant

Maar dan gaat gij maar aan 't bidden Zoo Moeder U dat leeren deed Dat is iets wat een brave jongen Heel zijn leven niet vergeet - En dan bidt gij goede vader Die in den schoonen hemel zijt Ik zal zorgen dat ik hier in Indiën Elke dag ben voorbereid - Dan zult gij veel kunnen trotseeren Doe alles voor de lieve Heer Dan komt gij eens als flinke jongen Weer in uw lieve Holland weer - En nu sluit ik mijn gedichtje Ik denk aan U in mijn gebed Over een jaartje weer in Holland Dat zal voor allen zijn een pret ---- Moeder van Bergen 29 December 1949 tot weerziens Berthus

Bron

• Old Ni-js nr. 101, blz. 21 (gedicht)