Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !

Egbers, Hendrikus Hermanus Johannes: verschil tussen versies

Uit Berghapedia
Ga naar: navigatie, zoeken
k (eerste Canadezen)
k (Oorlogsherinneringen van Henk Egbers toegevoegd)
Regel 3: Regel 3:
 
Als 12-jarige misdienaar heeft Henk de veel verspreide laatste foto voor diens gevangenname gemaakt van [[Galama, Johannes IJsbrands|pastoor Galama]]. Galama stimuleerde zijn gang naar het seminarie.  
 
Als 12-jarige misdienaar heeft Henk de veel verspreide laatste foto voor diens gevangenname gemaakt van [[Galama, Johannes IJsbrands|pastoor Galama]]. Galama stimuleerde zijn gang naar het seminarie.  
  
Aan het eind de [[Tweede Wereldoorlog|oorlog]] zat Henk [[Onderduikers|ondergedoken]] bij Giesen in [[Azewijn]]. Daar heeft hij een [[B-17F Flying Fortress 42-30360|Vliegend Fort]] zien neerstorten. Met [[Interview met Alie Pothoff-Theunissen#Palmzaterdag|een jongen van Theunissen]] was hij als een van de eersten bij het toestel. Na de [[bevrijding]] heeft hij verslag gedaan van de binnenkomst van de [[Eerste Tommy in Azewijn kwam uit 's-Heerenberg|eerste Canadezen]] in Azewijn.
+
Henk is in het laatste [[Tweede Wereldoorlog|oorlogsjaar]] een keer aangehouden door de Duitsers. Dat is verder goed afgelopen, en jaren later heeft hij [[Oorlogsherinneringen van Henk Egbers|deze gebeurtenis]] op papier gezet. Aan het eind van de oorlog zat hij [[Onderduikers|ondergedoken]] bij Giesen in [[Azewijn]]. Daar heeft hij een [[B-17F Flying Fortress 42-30360|Vliegend Fort]] zien neerstorten. Met [[Interview met Alie Pothoff-Theunissen#Palmzaterdag|een jongen van Theunissen]] was hij als een van de eersten bij het toestel. Na de [[bevrijding]] heeft hij verslag gedaan van de binnenkomst van de [[Eerste Tommy in Azewijn kwam uit 's-Heerenberg|eerste Canadezen]] in Azewijn.
  
 
In [[1957]] werd Henk door kardinaal Alferink tot priester gewijd. Zijn eerste parochie als kapelaan was Veenendaal-Renswoude, bij een zeer roemruchte pastoor die bekend stond als 'De wilde Beckers'. De KRO is twee maal langs geweest, maar durfde de euchristieviering en doopdienst niet uit te zenden vanwege het progressieve karakter.
 
In [[1957]] werd Henk door kardinaal Alferink tot priester gewijd. Zijn eerste parochie als kapelaan was Veenendaal-Renswoude, bij een zeer roemruchte pastoor die bekend stond als 'De wilde Beckers'. De KRO is twee maal langs geweest, maar durfde de euchristieviering en doopdienst niet uit te zenden vanwege het progressieve karakter.

Versie van 2 mei 2009 om 09:59

Henk Egbers werd geboren te 's-Heerenberg op 16 juli 1928 als zoon van Gerhardus Johannes Egbers en Anna Maria Tielkes. Dokter Dael hielp bij de bevalling, die plaatsvond in de ouderlijke woning op het adres Nieuwstraat 195b (later werd dit adres Oude Doetinchemseweg 31).

Als 12-jarige misdienaar heeft Henk de veel verspreide laatste foto voor diens gevangenname gemaakt van pastoor Galama. Galama stimuleerde zijn gang naar het seminarie.

Henk is in het laatste oorlogsjaar een keer aangehouden door de Duitsers. Dat is verder goed afgelopen, en jaren later heeft hij deze gebeurtenis op papier gezet. Aan het eind van de oorlog zat hij ondergedoken bij Giesen in Azewijn. Daar heeft hij een Vliegend Fort zien neerstorten. Met een jongen van Theunissen was hij als een van de eersten bij het toestel. Na de bevrijding heeft hij verslag gedaan van de binnenkomst van de eerste Canadezen in Azewijn.

In 1957 werd Henk door kardinaal Alferink tot priester gewijd. Zijn eerste parochie als kapelaan was Veenendaal-Renswoude, bij een zeer roemruchte pastoor die bekend stond als 'De wilde Beckers'. De KRO is twee maal langs geweest, maar durfde de euchristieviering en doopdienst niet uit te zenden vanwege het progressieve karakter.

Tijdens een vakantie in Beieren had Henk een scooterongeluk. Voor revalidatie is hij daarna een tijdlang op kasteel de Slangenburg bij Doetinchem geweest, waar de Benedictijner monniken van de nabijgelegen abdij hem leerden handpoppen te maken. Onder de titel De Levenstuin heeft hij daarna op veel plaatsen in Nederland voorstellingen gegeven met zijn poppentheater.

Ondertussen was Henk in 1961 kapelaan geworden in Groenlo. Daar was het voor een progressief geestelijke niet makkelijk, want Groenlo had toen een conservatieve deken, maar toch was Henk erg populair bij de parochianen. In 1963 werd hij overgeplaatst naar Amersfoort. Daar werd het voor hem steeds moeilijker de kerk als instituut te vereningen met zijn geloofsbelevenis. Hij kwam hierbij ook in conflict met zijn collega's, en na een aantal gesprekken met kardinaal Alferink, is Henk in 1966 uit het priesterambt getreden.

Voordien al was hij medewerker van dagblad Het Centrum. Met die krant heeft hij een wereldprimeur gehaald door het bezoek van prinses Irene aan zijn kerk in Amersfoort in woord en beeld te verslaan. Zij was katholiek geworden.

In Breda is Henk in de journalistiek verdergegaan en was 25 jaar kunstredacteur bij de dagbladencombinatie Audet (De Stem, De Gelderlander en de Limburger). Zij poppentheaterloopbaan heeft hij in 1976 afgesloten, en sinds 1990 is hij ook als journalist met pensioen.

Wereldjewel

Op zaterdag 4 januari 1975 stond er een artikel in De Stem over een hele pagina, geschreven door Joop Bartman: Poppenspelers op tournee met Brabants Orkest - Wereldjewel de grootste poppenkast van het westelijk halfrond. Over Henk Egbers staat daarin: In die jaren was hij op het Internationale poppenfestival in Bochum of bij de Guild of Puppeteers bepaald geen onbekende.

Bronnen

  • Old Ni-js no. 57, blz. 59-63
  • De Stem 4 januari 1975

Sjabloon:Onderwerp