Azem's Nieuws

---

Azem's Nieuws - Maandblad voor de Azewijnse Jongens in Indië werd van augustus 1947 tot april 1950 uitgegeven door het Katholiek Thuisfront in de parochie Azewijn. Op zondag 13 juli 1947 werd in café Alofs vergaderd over de de uitgave van Azem's Nieuws en al op 1 augustus daarop volgend verscheen het eerste nummer. De krant was voor de inwoners van Azewijn te koop voor 1 gulden per nummer en de jongens in Indië kregen hem gratis toegezonden.

Het maandblad werd geleid door een ereraad onder voorzitterschap van de pastoor; aanvankelijk was dit pastoor Büter. De tweehoofdige redactie van kapelaan Brenninkmeyer en meester Hondtong werd bijgestaan door de vaste medewerkers Jan Hooijman, Jan Wissink en Teun Venes. Na het overlijden van pastoor Büter op 9 februari 1948 en het vertrek van kapelaan Brenninkmeyer naar Hengelo (O) op 9 april daarop volgend, verdween de ereraad uit de kop van Azem's Nieuws en vormde de nieuwe pastoor Heinink samen met meester Hondtong de redactie.

Het openingsartikel van elke Azem’s Nieuws werd geleverd door de pastoor. Zowel Büter als Heinink schreven daarin niet alleen een paar stichtelijke of vermanende woorden, maar vertelden bijvoorbeeld ook wie er de afgelopen maand geboren of gestorven waren, of over andere gebeurtenissen. Verder bevatte elk nummer mededelingen van de redactie, bijvoorbeeld een verzoek om bijdragen voor de komende zending kerstpaketten (de Antoniusbus achter in de kerk is overal goed voor). De postadressen van soldaten overzee waren ook in Azem’s Nieuws te vinden.

Een Ode aan het Thuisfront, die Wim Berntsen in 1948 schreef.

De veldpostadressen van de Azemse jongens overzee in augustus 1948. Gerard te Dorsthorst zit dan nog op de boot en Bertus Harmsen moet nog vertrekken.

Voor de jongens in Indië was er de vaste rubriek “Wie verre reizen doet, die kan wat verhalen”. Hierin werden hun brieven aan het plaatselijke Thuisfront gepubliceerd. Zo konden ze niet alleen hun dorpsgenoten in Azewijn, maar ook hun lotgenoten elders in de Indische archipel iets over hun wel en wee vertellen. Daarnaast kwamen de gedichten aan bod die ze op verzoek van het Thuisfront schreven. Geregeld werd er in Azem’s Nieuws een nieuw onderwerp opgegeven waarover een gedicht moest worden gemaakt, zoals “het soldatenleven”, “vader”, “moeder”, en zoals hiernaast te zien is, het Thuisfront zelf. Ook konden de jongens berichtjes plaatsen om voor de goede ontvangst van paas-, kermis- en kerstpakketen te bedanken of wensen te sturen ter gelegenheid van een verjaardag, jubileum of Kerstmis en Nieuwjaar. De inhoud van die pakketen was van fameuze kwaliteit, zoals onder andere blijkt uit een brief die Wim Hendriksen in oktober 1947 in Batavia op de bus deed. Hij beschrijft daarin hoe het hele peloton om hem heen staat als hij het net ontvangen kermispakket openmaakt. Iedereen is onder de indruk, en een Zaandamse soldaat laat zich ontvallen: "Ik heb nooit van Azewijn gehoord, maar nu begin ik te geloven dat het toch nog bestaat."

De rest van de krant werd door de inwoners van Azewijn zelf gevuld met van alles en nog wat. Er was altijd ruime aandacht voor de prestaties van de voetbalclub, en verschillende bijzondere, grappige en minder grappige gebeurtenissen kregen een plaatsje. Dit kon een uitstapje van de misdienaars zijn, of een inwoner die in het donker op weg naar huis de stuipen op het lijf werden gejaagd door een rondwaaiende papieren zak. De open ruimtes werden opgevuld met puzzels, raadsels en moppen, en met advertenties van de plaatselijke middenstand. Enkele voorbeelden daarvan staan onderaan deze pagina.

In de laatste nummers werd uiteraard uitgebreid verslag gedaan van de thuiskomst van de jongens die in die maanden uit Indië terugkeerden.

• 
• 
• 
• 

Enkele advertenties uit Azem's Nieuws

Andere bladen voor de jongens in Indië

• De Ordonnans (Beek)
• Het carillon van Sint Jan (Kilder)
• Klok van Sint Oswaldus (Zeddam)