Wetering

De Wetering, ook wel Grenskanaal genoemd, is het verlengde van de Duitse Hetterlandwehr, die ontspringt in het zogenaamde Feuchtwiesengebiet Hetter tussen Emmerik en Rees. Vanaf het dorp Netterden draagt ze de naam Wetering (of Grenskanaal) en loopt ten zuiden van Azewijn, Lengel, 's-Heerenberg en Stokkum naar Elten waar ze overgaat in de Wild. De oudere benaming voor het Nederlandse deel van de Wetering is eveneens de Wild, hoewel de benaming aan de Nederlandse kant grotendeels verdwenen is. Alleen vanaf het moment dat de Wetering onder de A3 en verder door Duits gebied stroomt, heeft dit riviertje nog de benaming die Wild.

In Duitsland wordt de Wetering overigens met nog andere namen aangeduid: als Netterdenscher Kanal ongeveer tot bij de rotonde Elsepasweg/Immenhorst en daarna als Die Wild. Die Wild komt ten westen van Elten uit in de Oude Rijn (een dode arm van de Rijn, op het grondgebied van de gemeente Zevenaar).

Ten zuiden van Lengel - in het verlengde van de Brede Steeg - ligt de Zwarte Brug, een verbinding naar Duitsland voor fietsers en voetgangers. Dit bruggetje wordt ook wel aangeduid als Emmenhorster Brug.

In september 1914 werd ter hoogte van Azewijn het zogenaamde Azewijnse paard door de Wetering getrokken.

In de jaren 60 en 70 was de Wetering een gewild hengelsportwater met veel paling, ruisvoorn en zeelt. Door het lozen van "gezuiverd" water door de destijds in gebruik zijnde zuiveringsinstallatie in het Goor verdween veel vis. Gelukkig behoort dat nu tot het verleden en lijkt het water zich te herstellen.

In het lied: "Waor de botterbluumkes bluuje, aan de Wètering, daor lig Lengel mien dörpke, waor ik geboare bun........." wordt de Wetering bezongen, net zoals in het lied "Eûver de geût"" van de Barghse Jonges