Menting, Gerardus Wilhelmus

Zijn jaren in Nederland

Gerardus Wilhelmus Menting, roepnaam Gerard, was missionaris. Hij werd op 18 augustus 1902 geboren in Stokkum als zoon van Lambertus Menting en Francisca Johanna Evers. Hij was een oom van Anna Maria Josepha Krebber.

In 1927 trad hij in bij de Congregatie van het Onbevlekt Hart van Maria, beter bekend als de Missionarissen van Scheut. Wellicht heeft hij op aanraden van pastoor Van Sonsbeeck voor deze congregatie gekozen. Pastoor Van Sonsbeeck had zelf missionaris van Scheut willen worden, maar had dat plan om gezondheidsredenen moeten opgeven.

Op 14 augustus 1932 werd Gerard Menting in de Sint Catharinakathedraal in Utrecht tot priester gewijd. Hij was daarmee de eerste uit de parochie Stokkum die de priesterwijding ontving. Op 21 augustus droeg hij zijn eerste heilige mis op in de Sint Suitbertuskerk in Stokkum.

Op 5 juni 1934 vierden zijn ouders hun 50-jarig huwelijksfeest. De plechtige heilige mis uit dankbaarheid werd die dag opgedragen door hun zoon Gerard met assistentie van pastoor Beltman en van kapelaan Tutert uit 's-Heerenberg.

Pater Menting was aanvankelijk leraar op het kleinseminarie van de missionarissen van Scheut in Nederland. Dit was het missiecollege Sint Franciscus Xaverius op het landgoed Sparrendaal in Vught.

Missionaris op Celebes

Het eiland Celebes, nu Sulawesi, met de plaatsen die genoemd worden op de pagina's van pater Menting en pater Giezenaar.

In 1937 werd pater Menting als een van de eerste vier missionarissen van Scheut aangewezen voor de nieuwe apostolische prefectuur Makassar in het toenmalige Nederlands-Indië te gaan. Deze prefectuur besloeg de zuidelijke helft van het eiland Celebes (nu Sulawesi), dat tot kort daarvoor in zijn geheel een apostolisch vicariaat was. In 1937 werd echter Zuid-Celebes afgescheiden en omgevormd tot een apostolische prefectuur ofwel een missiegebied. Noord-Celebes met de hoofdplaats Menado was (en is) overwegend christelijk, maar het zuiden met de hoofdplaats Makassar was (en is) overwegend islamitisch. Dit zal de reden zijn geweest om dit gebied als het ware te degraderen. Het apostolisch vicariaat Menado werd bediend door de missionarissen van het Heilig Hart van Jezus, maar bij de afscheiding van de apostolische prefectuur Makassar droegen zij dit gebied over aan de missionarissen van Scheut. Deze congregatie legt zich speciaal toe op het bekeren van niet-Christenen. De apostolische prefectuur Makassar werd in 1948 opgewaardeerd tot apostolisch vicariaat en in 1961 tot aartsbisdom verheven.

De eerste vier missionarissen die naar de nieuwe prefectuur afreisden waren prefect Mgr. Martens, pater Menting en nog twee paters. Zij vertrokken op 15 september 1937 uit Vught en reisden per trein via hun moederhuis in Scheut bij Brussel naar Marseille. Daar gingen zij op 17 september aan boord van het motorschip Indrapoera, dat op 8 september uit Rotterdam was vertrokken. Door in Marseille scheep te gaan, verkortten de paters hun Indiëreis dus met een hele week. De Indrapoera kwam op 7 oktober aan in Batavia, vanwaar de paters zijn doorgereisd naar Celebes.

Pater Menting werd benoemd tot pastoor in Raha op het eiland Moena, dat voor de kust van de zuidoostelijke arm van Celebes ligt. In januari 1938 werden hem en zijn collega's op grond van artikel 177 van de Indische Staatsregeling toestemming verleend tot uitoefening van zijn dienstwerk in het Gouvernement Celebes en Onderhoorigheden.

Over zijn lot in de Tweede Wereldoorlog, toen Nederlands-Indië door Japan was bezet, is niets bekend. Mogelijk werd hij geïnterneerd in Parepare op de westkust van Celebes. In de kampen daar hebben veel geestelijken de oorlog doorgebracht, waaronder ook Gerrit Giezenaar uit 's-Heerenberg, die eveneens missionaris van Scheut was. Pater Giezenaar was in de herfst van 1939 op Celebes aangekomen.

Na de oorlog werd pater Menting leraar aan de middelbare school in Makassar. Later gaf hij les aan het kleinseminarie in die stad.

Uit de Volkskrant van 11 mei 1937

Uit De Maasbode van 17 september 1937

Uit De Sumatra Post van 22 januari 1938

Zijn zilveren priesterjubileum

In 1957 was hij met verlof in Stokkum om zijn zilveren priesterjubileum te vieren. De voorbereidingen voor het feest begonnen met een vergadering van het feestcomité in café 't Klaphek. Het feestcomité bestond uit vertegenwoordigers van de Stokkumse verenigingen met meester Kolner als voorzitter. Om de kosten te dekken werd besloten twee keer in het dorp te collecteren.

Helaas viel een deel van het feest door hevige regen in het water. Twee prachtige erebogen verregenden en de feestelijke intocht op de zaterdag voor het feest moest worden afgelast. De bijeenkomst in het gildegebouw kon die avond gelukkig wel doorgaan. Meester Kolner sprak er een welkomstrede uit, waarna pastoor De Greef de jubilaris toesprak. Hij betreurde het dat pater Menting 25 jaar na zijn wijding nog steeds de enige Stokkumse priester was. Maar er waren drie seminaristen die hopelijk het priesterschap zouden bereiken [wie waren dit?]. Aansluitend bracht schutterij Sint Oswaldus in de zaal een vendelhulde, waarna pater Menting in Sint Suitbertuskerk een plechtig lof celebreerde. Op zondag droeg hij een plechtige hoogmis op. 's Middags was er een drukbezochte receptie in 't Klaphek, waar meester Kolner namens de hele parochie een enveloppe met inhoud aanbood.

Zijn overlijden

De overlijdensadvertentie

In 1967 keerde pater Menting wegens ziekte voorgoed terug naar Nederland. Op 6 november van dat jaar overleed hij in Rosmalen, 65 jaar oud. Zo is zijn wens om in Indonesië, zijn tweede vaderland, te sterven helaas niet in vervulling gegaan. Zijn uitvaart vond op 9 november plaats in het missiecollege Sparrendaal in Vught, werd hij ook begraven werd.

Bronnen

• Old Ni-js nr. 55, blz. 123-125
• CBG|Centrum voor familiegeschiedenis, familieadvertentie
• Op Delpher
  • Scheeptijdingen in diverse dagbladen
  • Meerdere berichten in De Graafschapbode van 1932–1937
  • De Maasbode van 17 september 1937
  • de Volkskrant van 11 mei 1937
  • De Sumatra Post van 22 januari 1938
• Nederlandse missionarissen en hun missiegebieden, Jan Willemsen, KDC Cursor: 11 & 12, Katholiek Documentatie Centrum, Nijmegen (2006)