Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !
Kraaijvanger, Franciscus Antonius: verschil tussen versies
k (Koops toegevoegd) |
k (→Nederlands-Indië: zie ook) |
||
| Regel 37: | Regel 37: | ||
=== Andere militairen van de Verbindingstroepen === | === Andere militairen van de Verbindingstroepen === | ||
*[[Koops, Stephanus Theodorus|Stef Koops]] uit [['s-Heerenberg]] | *[[Koops, Stephanus Theodorus|Stef Koops]] uit [['s-Heerenberg]] | ||
| + | |||
| + | === Zie ook === | ||
| + | *[[Neptunus-diploma]] (heenreis) | ||
| + | *[[Ereteken voor Orde en Vrede]] | ||
| + | *[[Scheepskisten]] (terugreis) | ||
| + | *[[Demobilisatie-insigne]] (afzwaaien) | ||
| + | *[[Oorkonde Prins Bernhard]] | ||
== Zijn verdere leven == | == Zijn verdere leven == | ||
Versie van 10 nov 2009 om 12:19
Frans Kraaijvanger uit Kilder werd geboren op 29 januari 1925 als zoon van Theodorus Kraaijvanger en Wilhelmina Hermsen.
Inhoud
Nederlands-Indië
Chauffeur bij de Verbindingsafdeling 7DD
Frans (legernummer 25.01.29.054) is in mei 1946 als dienstplichtig militair opgekomen in de Kromhoutkazerne in Utrecht. Op 3 september 1946 vertrok hij met de allereerste groep dienstplichtigen als kwartiermaker met de Klipfontein naar Nederlands-Indië. Een andere kwartiermaker op de Klipfontein was Joseph Berendsen uit 's-Heerenberg.
Frans was als soldaat 1e klas ingedeeld bij de Verbindingsafdeling van de 7 December-Divisie op West-Java. Hij was daar chauffeur van een burgerauto, waarin hij officieren en andere hoogwaardigheidsbekleders vervoerde. Onder hen waren de Legercommandant in Nederlands-Indië, luitenant-generaal Spoor, en de commandant van de 7 December-Divisie, generaal-majoor Dürst Britt. Hij heeft zelfs een keer president Soekarno in zijn auto gehad.
Voorbeelden van (militaire) rijbewijzen zijn te zien op de pagina van Gerrit Egging.
Frans is op 17 september 1949 met de Zuiderkruis uit Indië vertrokken en op 10 oktober in Nederland aangekomen, maar vanwege de mist kon zijn schip pas op 12 oktober de haven van Rotterdam binnenvaren.
Kerstmis in Indonesië
Kort na zijn terugkeer in Kilder heeft Frans voor het novembernummer van het Carillon van Sint Jan onderstaande impressie geschreven over Kerstmis in Indonesië.
Waarde Carillon-lezers,
Gaarne voldoe ik aan het verzoek van het Thuisfront om een kleinigheidje te schrijven over de Kerstviering van de Militairen in Indonesië, want zoals U zich kunt indenken is dit een groot verschil met de Kerstviering hier in Holland.
Ik kon me bijv. vroeger geen Kerstmis voorstellen zonder gure Noordenwind, sneeuw, dorre bomen, klokgelui en nog veel van die dingen, welke voor ons de Kerstsfeer scheppen. Neen, in Indië is dit allemaal heel anders. De natuur is hier dan als 'n mooie Hollandse zomerdag en soms gebeurde het mij, dat ik me moest afvragen: "Is het nu Kerstmis of Pasen?"
In de grote steden wordt wel zoals hier de Nachtmis gelezen des nachts om twaalf uur, maar de jongens die buiten liggen krijgen deze pas des morgens als het licht wordt, omdat ze daar van electrisch licht verstoken zijn. Ook moeten ze daar de H. Mis bijwonen in de openlucht onder de tropenhitte, hetwelk natuurlijk veel afbreuk doet aan de eigenlijke Hollandse Kerststemming.
Maar toch wordt ook daar alles in het werk gesteld om het Kerstfeest op zo goed mogelijke wijze op z'n Hollands te vieren.
Zo wordt bijv. na de H. Mis een Kerstontbijt op z'n Hollands gegeven en later op de dag nog 'n diner bestaande uit: kip, groenten, pudding en dergelijke. 's Middags wordt de brief- en pakketpost uitgereikt, 't welk natuurlijk de grootste vreugde brengt van deze dag. Brieven en pakketjes van thuis, het Katholiek Thuisfront en de Niwin worden vlug losgepeuterd en dan ziet men niets dan stralende gezichten en heerst er pas echte Kerstvreugde. 's Avonds wordt dan nog 'n Cabaret-programma gebracht onder het fantastische licht van grote schijnwerpers. Dit programma wordt veelal door de jongens zelf verzorgd.
Zo ziet men, dat velen hun best doen om er een vreugdevol Kerstfeest van te maken, maar hoe zij hun best ook doen, volledig hierin slagen zullen ze nooit, want een Kerstfeest, zoals thuis, in je eigen familiekring, wordt het nooit.
Daarom besluit ik dan met de hoop, dat dit het laatste Kerstfeest is, dat zij ginds zullen beleven.
Andere militairen van de Verbindingstroepen
Zie ook
- Neptunus-diploma (heenreis)
- Ereteken voor Orde en Vrede
- Scheepskisten (terugreis)
- Demobilisatie-insigne (afzwaaien)
- Oorkonde Prins Bernhard
Zijn verdere leven
Frans bezocht op latere leeftijd de reünies van Indiëveteranen in Wehl, zoals te zien op de pagina van Stef Helmink.
Hij overleed te Kilder op 26 mei 1990. Sjabloon:Onderwerp
