IJzermans, Jozef Laurens

IJzermans pasfoto uit zijn militaire staat van dienst

Jozef Laurens (Sjef) IJzermans werd op 13 januari 1915 geboren in (Loo bij Duiven) als zoon van het onderwijzersechtpaar Jozef Laurens IJzermans en Elisabeth Anna Hubertina Bartholomeus.

IJzermans was bakker in Loo toen hij op 4 december 1934 werd ingelijfd bij het 8e Regiment Infanterie (8 RI). Na zijn opleiding werd hij ingedeeld bij de 2e compagnie van het 2e bataljon (2-II-8 RI). Op 16 maart 1935 werd hij bevorderd tot korporaal. Op 18 mei kreeg hij een mondelinge berisping omdat hij met ongepoetste schoenen op een inspectie was verschenen. Op 20 juli volgde zijn bevordering tot sergeant titulair. Blijkbaar had hij een hekel aan schoenen poetsen, want op 20 augustus kreeg hij opnieuw een mondelinge berisping, dit keer voor schoenen die ongepoetst onder zijn bed stonden. Hij zwaaide af op 3 september 1935 en werd de volgende dag bevestigd in zijn rang van sergeant.

In verband met de oorlogsdreiging moest hij zich op 29 augustus 1939 weer melden bij zijn onderdeel 2-II-8 RI. Hier was hij een van de vier groepscommandanten van de 4e sectie (tegenwoordig peloton genaamd), die gecommandeerd werd door eerste luitenant H.H.C. Vos. Deze luitenant Vos noemt sergeant IJzermans in een schrijven aan de Commissie voor Korpsonderzoek van 4 oktober 1940. De vier groepen van de 4e sectie bemanden de steunpunten 4, 5, 10 en 23 aan de westkant van het Valleikanaal, dat langs de oostkant van de Grebbeberg loopt. Sergeant IJzermans was commandant van steunpunt 4. Een week voor de Duitse inval op 10 mei waren de steunpunten 4 en 5 op bevel van hogerhand afgebroken. Op 10 mei was er geen gelegenheid meer ze opnieuw in te richten, zodat de mitrailleurs van deze steunpunten werden verplaatst naar steunpunt 23. Sergeant IJzermans was een enkele maal commandant van steunpunt 23, maar door toevallige omstandigheden is hij tijdens de meidagen meerdere malen op patrouille is geweest.

Verdere bijzonderheden over IJzermans' belevenissen tijdens de strijd zijn niet voorhanden. Hij is niet gewond geraakt en de Duitsers hebben hem niet krijgsgevangen genomen. Op 27 mei 1940 kon hij met groot verlof naar huis terugkeren.

In de oorlog ging hij naar 's-Heerenberg, waar hij op 6 oktober 1943 trouwde met Maria Wilhelmina Antonetta Johanna Evers, geboren aldaar op 10 april 1911 als dochter van Hendrikus Wilhelmus Evers, uitbater van Grenscafé De Peer, en Johanna Hendrina Veels. Zij kregen drie kinderen: Sjef (*1944), Josephina Johanna (*1946) en Harry (*1948).

Na de oorlog heeft IJzermans op 3 februari 1946 opnieuw dienstgenomen. Hij begon bij het 2e Koninklijke Nederlandse Infanterie Depot (2e KNID) in Vught. In de KNID's werden officieren en onderofficieren van de lichtingen 1930–1939 die vrijwillig in de dienst waren teruggekeerd, in een zesweekse cursus opgeleid voor uitzending naar Nederlands-Indië.

Het was waarschijnlijk niet IJzermans' bedoeling daadwerkelijk uitgezonden te worden, want hij was al getrouwd en had kinderen. Hij bleef inderdaad in Nederland en ging op 25 juni 1946 over naar het Artillerie Meetregiment (AMR) in Oldenbroek. Op 1 maart 1947 werd hij overgeplaatst naar het 4e Regiment Veldartillerie (4 RVA) in Ede. Hij behield zijn rang, alleen veranderde de naam daarvan, aangezien een sergeant bij de artillerie een wachtmeester is. Op 1 oktober 1955 heeft hij wegens dienstbeëindiging de dienst verlaten.

Na zijn diensttijd heeft IJzermans samen met zijn vrouw het Grenscafé De Peer gedreven tot hun jongste zoon Harry het bedrijf in 1965 overnam.

IJzermans' vrouw overleed op 14 oktober 1998, 87 jaar oud. Zelf overleed hij op 11 maart 2012, 97 jaar oud. Op 17 oktober werd hij na de uitvaartdienst in de Pancratiuskerk gecremeerd in crematorium Slangenburg in Doetinchem.

Bronnen

• Archieven.nl
• Op Grebbeberg.nl:
  • Staat van dienst
  • Schrijven van reserve-1e-luitenant H.H.C. Vos
• Mededelingen door schoonzoon Frans Pauwels
• Mensenlinq