Nieuw-Guineagangers

Nieuw-Guineagangers zijn de omstreeks 30.000 militairen die tussen 1949 en 1962 hebben gediend in Nederlands Nieuw-Guinea. Aanvankelijk maakte dit gebied deel uit van de kolonie Nederlands-Indië, maar na de soevereiniteitsoverdracht aan Indonesië op 27 december 1949 is dit gebied nog tot 1962 een Nederlandse kolonie gebleven. Het bestuur werd toen overgedragen aan de Verenigde Naties, die het een jaar later overdroegen aan Indonesië.

De eerste Nieuw-Guineagangers waren dienstplichigen van de H-brigade, die nog in de herfst van 1949 naar Nederlands-Indië waren gezonden. Vlak voor de soevereiniteitsoverdracht zijn zij naar Nieuw-Guinea overgeplaatst. Dit betrof het 7e bataljon van het Garderegiment Fuseliers Prinses Irene (7 GRPI, tactisch nummer 434 BI) en enkele ondersteunende eenheden.

De Nieuw-Guineagangers behoren tot de doelgroep van de Nederlandse Veteranendag. Van hen hebben ongeveer 110 man tijdens de inzet het leven verloren, waarvan relatief veel bij vliegtuigongelukken. Hun namen staan op het Indië Monument in Roermond (zie onder de verliezen op de pagina Deelnemers Politionele Acties). Zij hebben recht op het Nieuw-Guinea Herinneringskruis.

Berghse Nieuw-Guineagangers waren:

• Bennie te Boekhorst uit 's-Heerenberg
• Johannes T.W.M. te Booij uit 's-Heerenberg
• Benny Elshof uit Kilder
• Jan Hueskes uit 's-Heerenberg
• Wim Jansen uit 's-Heerenberg
• Gerrit Kroes uit Zeddam
• Paul Medze uit 's-Heerenberg
• Bennie Meijer uit Zeddam
• Jan Weijers uit Kilder

Zie ook: Vragenlijst militairen