Wetering

De Wetering, ook wel Grenskanaal genoemd, is het verlengde van de Duitse Hetterlandwehr, die ontspringt in het zogenaamde Feuchtwiesengebiet Hetter tussen Emmerik en Rees. Vanaf het dorp Netterden draagt ze de naam Wetering en loopt ten zuiden van Azewijn, Lengel, 's-Heerenberg en Stokkum naar Elten waar ze overgaat in de Wildt. De oudere benaming voor het Nederlandse deel van de Wetering is eveneens de Wildt, hoewel de benaming aan de Nederlandse kant grotendeels verdwenen is. Alleen vanaf het moment dat de Wetering onder de A12 en verder door Duits gebied stroomt, heeft dit riviertje nog de benaming Wildt of die Wild. Ter hoogte van Lengel ligt de Zwarte Brug.

In september 1914 werd ter hoogte van Azewijn het zogenaamde Azewijnse paard door de Wetering getrokken.

In de jaren 60 en 70 was de Wetering een gewild hengelsportwater met veel paling, ruisvoorn en zeelt. Door het lozen van "gezuiverd" water door de destijds in gebruik zijnde zuiveringsinstallatie in het Goor verdween veel vis. Gelukkig behoort dat nu tot het verleden en lijkt het water zich te herstellen.

In het lied: "Waor de botterbluumkes bluuje, aan de Wetering, daor ligt Lengel mien durpke, waor ik geboare bun........." wordt de Wetering bezongen, net zoals in het lied "Euver de geut"" van de Barghse Jonges