Duggan, William Francis

De toedracht

William Francis Duggan, geboren op 19 maart 1915, was sergeant bij het A Squadron (A-eskadron) van het 7th Reconnaissance Regiment (17th Duke of York's Royal Canadian Hussars). Op 1 april 1945, de dag dat Bergh bevrijd werd, sneuvelde hij vlak voor Kilder samen met trooper Earl Joseph Pullen.

Het boek On to Victory (zie Bronnen) vertelt het volgende over het sneuvelen van Duggan en Pullen (oorspronkelijke Engelse tekst samengevat in het Nederlands):

In de ochtend van 1 april 1945 zetten de drie verkenningseskadrons van het 7th Reconnaissance Regiment hun opmars voort. Het B-eskadron was nog op de Eltenberg en ging in de richting van Zevenaar. Het A- en het C-eskadron waren al in 's-Heerenberg, vanwaar het C-eskadron via Beek naar Didam optrok.

Het A-eskadron ging met twee Daimler Mk-I pantserwagens voorop als spits in de richting van Wehl. Alles ging goed totdat vlak voor Kilder een Duits 88-millimeter kanon vanuit de bosrand links van de weg de achterste Daimler uitschakelde. Er volgden nog twee schoten, die de voorste Daimler maar net misten. De commandant van deze wagen, luitenant Smith, kon zijn Daimler in dekking manoeuvreren en via de radio artilleriesteun aanvragen. Dit dwong de Duitsers in dekking te gaan, zodat infanterie van de Stormont, Dundas and Glengarry Highlanders de Daimler kon ontzetten.

Het A-eskadron kon nu zijn opmars voortzetten, maar zonder sergeant Duggan. Hij was samen met zijn schutter, trooper Pullen, gedood toen de 88-mm granaat het dunne pantser van zijn Daimler doorboorde.

Het Duitse kanon werd al gauw door geallieerd vuur uitgeschakeld. Daarbij werd een inwoner van Kilder, Hendrik Spronk, door een granaatsplinter gedood. Als schutters worden zowel de Canadese artillerie als geallieerde vliegtuigen genoemd (zie bronnen). Mogelijk is het kanon op beide manieren onder vuur genomen.

Eerder werd aangenomen dat Duggan en Pullen in een Daimler Scout Car reden, een tweepersoons verkenningsvoertuig, dat ook als Daimler Dingo bekend stond. Volgens bovenstaand relaas zaten zij in een Daimler Armoured Car, een wat grotere pantserwagen met een bemanning van drie man. Dit betekent dat één man (de chauffeur) de inslag van de 88-mm granaat moet hebben overleefd. Dit had hij te danken aan zijn plaats onderin de pantserwagen. De commandant en de schutter zaten naast elkaar in de koepel.

Een Daimler Mk II, die voornamelijk qua koepel iets verschilde van de Mk I waarin Duggan en Pullen omkwamen.

Een Britse luchtfoto van 21 februari 1945 Klik op de foto voor een vergroting. Bovenaan in het midden ligt het kruispunt waar Duggans Daimler werd geraakt. De kronkellijnen in het midden en verder naar links zijn loopgraven. In de lichte vlek links van het midden zijn geschuts-opstellingen te zien, maar het kanon dat het fatale schot loste stond vermoedelijk in de bosrand links onder.

Ongeveer hetzelfde gebied op een hedendaagse kaart. Op de plaats van de rode stip staat nu een informatiepaneel ter nagedachtenis aan Duggan en Pullen.

Oorlogsherinneringen

Frits von der Linden beschrijft in zijn oorlogsherinnering kort hoe deze twee Canadezen omkwamen.

Pastoor Van Weerdenburg schreef hierover:

Op 1 april 1945 sneuvelden op de Zeddamseweg twee van onze bevrijders, de Canadezen Tpr. Pullen en Sgt. Duggen. Ze werden tegenover Aleven, elk in een eenmansgat in de wegberm begraven. Kort nadien, tijdens een eenvoudige plechtigheid ter plekke, werd door meester Hein Lanke vol emotie een In memoriam uitgesproken en legden Hent Heitink en Hent van de Boom namens de Kilderse Bevolking een krans op de graven. Enige tijd later zijn de stoffelijke resten overgebracht naar een Canadees militair kerkhof.

Zijn graf en zijn nagedachtenis

Duggans graf in Groesbeek</center

Duggans stoffelijk overschot is na enige tijd overgebracht naar de Groesbeek Canadian War Cemetery and Memorial in Groesbeek. Daar is het herbegraven in graf XVII-F-15, tussen de graven van Mosley en Pullen.

Zijn naam staat vermeld:

• in het Second World War Book of Remembrance. Dit gedenkboek, met de namen van meer dan 44.000 Canadese militairen die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen, ligt in de Peace Tower van het Canadese parlementsgebouw in Ottawa.
• op de plaquette bij het Canadese kanon op de Bleek in 's-Heerenberg, dat op 5 mei 2010 is onthuld.
• op het informatiepaneel dat zijn zoon Bill op 4 oktober 2016 heeft onthuld op de plek van de oorspronkelijke veldgraven in Kilder.

Bronnen

• On to Victory: The Canadian Liberation of the Netherlands, March 23-May 5 1945, Mark Zuehlke, Douglas & McIntyre, 2010, blz. 128-130
• Heerlijck Ni-js 46, blz. 4 (juni 2009): De bevrijding van de gemeente Wehl
• Oorlogsverslag van pastoor Van Weerdenburg
• Commonwealth War Graves Commission
• Karl Lusink / ARGA
• Second World War Book of Remembrance (blz. 511) en Canadian Virtual War Memorial op Veterans Affairs Canada
• Library and Archives Canada: Canadian Armed Forces War Dead
• Gerrit Stienezen in De achterkant van Montferlands vrijheid, blz. 128-129
• Frits von der Linden
• Clemens Harmsen, Kilder