Witten, Gerhardus

Zoeaaf Gerhardus Witten woonde in de Acht Zaligheden te 's-Heerenberg. Hij werd op 7 februari 1845 geboren in Gaanderen als zoon van Gerrit Jan Witten en Johanna Martens.

Hij werd zoeaaf op 16 februari 1866 (monsterrol nr. 914 dd 12 februari 1866), en nam op 3 november 1867 deel aan de Slag bij Mentana. Hiervoor werd hem de pauselijke onderscheiding Fidei et Virtuti uitgereikt, ook bekend als het Mentanakruis.

Hij werd op 1 maart 1868 uit de dienst ontslagen, maar tekende bij op 16 juni 1870. Hij maakte vervolgens het beleg van Rome mee, en werd na de val van die stad op 20 september 1870 weer ontslagen uit de dienst.

Voor zijn verdiensten als zoeaaf kreeg hij de pauselijke onderscheiding Bene Merenti.

Hij trouwde op 28 september 1876 in Doetinchem met Berendina Geertruida Jacoba Steemers, met wie hij een zoon kreeg. Hij overleed op de leeftijd van 88 jaar op 24 juni 1933 in het Oude Gasthuis van 's-Heerenberg.

Zijn tweelingbroer Johannes was ook zoeaaf, maar die heeft niet in Bergh gewoond. Johannes overleed op 11 mei 1906 in Lichtenvoorde. De broers staan vermeld in het Register van Nederlandse Zouaven van het Zouavenmuseum in Oudenbosch.

De Slag bij Mentana, 1867

Op 17 april 1929 was Witten samen met Hent Derksen en nog een oud-zoeaaf aanwezig bij de viering in Utrecht van het gouden priesterjubileum van paus Pius XI. Foto uit het Limburgsch Dagblad van 20 april 1929

Bericht in Het Vaderland van 1 juli 1933

Bronnen

• Bevolkingsregister Bergh
• Bergh; Heren, Land en Volk, blz. 304
• Gasthuis Sint-Gertrudis in 's-Heerenberg, blz. 56
• Delpher
• Old Ni-js nr. 34, blz. 29
• Stichting Nederlands Zouavenmuseum
• Archieven.nl