Hendriksen, Wilhelmus Antonius Hendrikus

Wim Hendriksen uit 's-Heerenberg werd geboren op 24 april 1926 als zoon van Wilhelmus Antonius Hendriksen en Maria Johanna Raaijman.

Nederlands-Indië

Soldaat bij 4-2 RI

Wim is als dienstplichtig militair in Nederlands-Indië geweest. Hij was ingedeeld bij de stafcompagnie van het 4e bataljon van het 2e Regiment Infanterie (4-2 RI), een onderdeel van de Palmboom-Divisie. Dit infanteriebataljon is op 14 mei 1947 met de Volendam naar Medan op Noord-Sumatra vertrokken, waar het op 9 juni aankwam. 4-2 RI heeft op Sumatra aan de beide Politionele Acties deelgenomen.

Wim is op 1 juni 1948 in de omgeving van kampong Serapoeh gewond geraakt en daarna opgenomen in het militair hospitaal te Medan. Korte mededelingen hierover in het Kerkblad voor Bergh zijn bewaard gebleven in het dagboek van Joseph Berendsen:

Dan hebben we nog een minder prettig bericht. Wim Hendriksen is vrij ernstig gewond. We vragen de parochianen voor hem en ook voor Kaak, die ziek is, dat ze hen willen gedenken in hun gebeden.

Een week later volgde:

Van Wim Hendriksen kwam gelukkig bericht dat het levensgevaar geweken is. Moge hij spoedig geheel genezen. Parochianen, vergeet niet alle jongens in Indië in uw gebed te blijven gedenken.

Wim is samen met Kaak op de Groote Beer voortijdig gerepatrieerd.

Andere militairen van 4-2 RI

• Stef Helmink uit Braamt

Zie ook

• Neptunus-diploma (heenreis)
• Ereteken voor Orde en Vrede
• Scheepskisten (terugreis)
• Demobilisatie-insigne (afzwaaien)
• Oorkonde Prins Bernhard

Veehandelaar

Met het hierboven genoemde ongeluk is Wim een oog verloren. Hij maakte er zelf altijd grapjes over. Hij was veehandelaar en deed ook noodslachtingen. Als hij de boer opging voor de handel en koffie aangeboden kreeg, kwam er een heel ceremonieel aan te pas. Hij zocht met de vingers op het schoteltje aan de kant waar niets lag. De boerin die dacht dat hij het lepeltje zocht, zei dan dat het aan de andere kant van het kopje op het schoteltje lag. Waarop Wim steevast: "Dat wet ik wel, maor ik zuu:k 't kuukske".

Op 19 mei 1994 heeft Wim uit handen van burgemeester Eland het Draaginsigne Gewonden ontvangen.

Hij overleed op 31 juli 2010, 84 jaar oud.