Elisabeth van Dorth

Elisabeth van Dorth was de echtgenote van Oswald II van den Bergh. Zij was een dochter van Seyno van Dorth en Henrica van Aeswijn, en de weduwe van Johan van der Horst.

Over haar huwelijk met graaf Oswald is in de familie veel te doen geweest, omdat men vond dat hij beneden zijn stand trouwde. Al in 1535, twee jaar voor het huwelijk, schreef Oswalds tante Anna, zijn regentes, aan zijn halfbroer Daem dat oer neve van den Berghe sich myt eyner jofferen beslaghen soldt hebben. Beslaghen myt had de afkeurende betekenis van "ingelaten met".

De betreffende brief wordt bewaard in het Koninklijk Huis Archief, maar in het archief van Huis Bergh is vrijwel niets over dit huwelijk te vinden. Bekend is alleen dat het op 7 juli 1537 nog niet gesloten was, maar dat het eerste kind in december van dat jaar niet buitenechtelijk werd geboren. Het huwelijk moet daarom in de tweede helft van 1537 voltrokken zijn.

Uit haar huwelijk met graaf Oswald werden zes kinderen geboren.

• Willem (1537—1586)
• Oswald (1539—1563)
• Frederik (geboren en overleden in 1540)
• Anna (1544—1576)
• Frederik (1545—1592)
• Een dochter die bij haar geboorte stierf

Gravin Elisabeth overleed op 12 december 1545 bij de geboorte van haar zesde kind, een dochtertje, dat ook overleed. Zij werden samen op 8 januari 1546 begraven in de grafelijke grafkelder in 's-Heerenberg. Hier was in 1540 al haar zoontje Frederik bijgezet. Enkele maanden later volgde ook haar man. Van de negen personen van wie bekend is dat zij in de grafelijke grafkelder zijn begraven, zijn er dus vier uit het gezin van gravin Elisabeth en graaf Oswald.

Bronnen

• Het archief van het Huis Bergh (boek), blz. 44, 46–49
• Huis Bergh – kasteel-kunst-geschiedenis, blz. 35–36