Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !

Egbers, Hendrikus Hermanus Johannes: verschil tussen versies

Uit Berghapedia
Ga naar: navigatie, zoeken
k (correctie link Giesen)
k (opmaak, aanvullingen WOII)
Regel 1: Regel 1:
 
'''Henk Egbers''' werd geboren te [['s-Heerenberg]] op 16 juli [[1928]] als zoon van [[Egbers, Gerhardus Johannes|Gerhardus Johannes Egbers]] en Anna Maria Tielkes. [[Dael, Dr. A.H. (Arts)|Dokter Dael]] hielp bij de bevalling, die plaatsvond in de ouderlijke woning op het adres [[Nieuwstraat]] 195b (later werd dit adres [[Oude Doetinchemseweg 's-Heerenberg|Oude Doetinchemseweg]] 31).  
 
'''Henk Egbers''' werd geboren te [['s-Heerenberg]] op 16 juli [[1928]] als zoon van [[Egbers, Gerhardus Johannes|Gerhardus Johannes Egbers]] en Anna Maria Tielkes. [[Dael, Dr. A.H. (Arts)|Dokter Dael]] hielp bij de bevalling, die plaatsvond in de ouderlijke woning op het adres [[Nieuwstraat]] 195b (later werd dit adres [[Oude Doetinchemseweg 's-Heerenberg|Oude Doetinchemseweg]] 31).  
  
Als 12-jarige misdienaar heeft Henk de veel verspreide laatste foto voor diens gevangenname gemaakt van [[Galama, Johannes IJsbrands|pastoor Galama]]. Galama stimuleerde zijn gang naar het seminarie.  
+
== Seminarist in de Tweede Wereldoorlog ==
 +
Als 12-jarige misdienaar heeft Henk de veel verspreide laatste foto voor diens gevangenname gemaakt van [[Galama, Johannes IJsbrands|pastoor Galama]]. Galama stimuleerde zijn gang naar het seminarie, waar zijn  eerste studiejaren samenvielen met de [[Tweede Wereldoorlog]]. Aan het eind van de oorlog was hij door de omstandigheden gedwongen thuis in 's-Heerenberg, waar  de Duitsers  hem een keer aanhielden. Dat is verder goed afgelopen, en jaren later heeft hij [[Oorlogsherinneringen van Henk Egbers|deze gebeurtenis]] op papier gezet.
  
Henk is in het laatste [[Tweede Wereldoorlog|oorlogsjaar]] een keer aangehouden door de Duitsers. Dat is verder goed afgelopen, en jaren later heeft hij [[Oorlogsherinneringen van Henk Egbers|deze gebeurtenis]] op papier gezet. Na het [[Bombardementen_op_Emmerik#7_Oktober_1944|bombardement op Emmerik]] op 7 oktober [[1944]] hielden de Duitsers razzia's 's-Heerenberg omdat ze mannen nodig hadden om in Emmerik puin te ruimen. Henk is toen vanaf november tot het einde van de oolrog [[Onderduikers|ondergedoken]] bij [[Giesen, Antonius Hendrikus Maria|Giesen]] in [[Azewijn]].  
+
Na het [[Bombardementen_op_Emmerik#7_Oktober_1944|bombardement op Emmerik]] op 7 oktober [[1944]] hielden de Duitsers razzia's in 's-Heerenberg, omdat ze mannen nodig hadden om in Emmerik puin te ruimen. Henk is toen vanaf november tot het einde van de oorlog [[Onderduikers|ondergedoken]] bij [[Giesen, Antonius Hendrikus Maria|Giesen]] in [[Azewijn]].  Daar heeft hij een [[B-17F Flying Fortress 42-30360|Vliegend Fort]] zien neerstorten. Met [[Interview met Alie Pothoff-Theunissen#Palmzaterdag|een jongen van Theunissen]] was hij als een van de eersten bij het toestel. Na de [[bevrijding]] heeft hij verslag gedaan van de laatste oorlogsnacht in Azewijn en  binnenkomst van de [[Eerste Tommy in Azewijn kwam uit 's-Heerenberg|eerste Canadezen]].
  
Daar heeft hij een [[B-17F Flying Fortress 42-30360|Vliegend Fort]] zien neerstorten. Met [[Interview met Alie Pothoff-Theunissen#Palmzaterdag|een jongen van Theunissen]] was hij als een van de eersten bij het toestel. Na de [[bevrijding]] heeft hij verslag gedaan van de binnenkomst van de [[Eerste Tommy in Azewijn kwam uit 's-Heerenberg|eerste Canadezen]] in Azewijn.
+
=== Oorlogsherinneringen ===
 +
*[[Henk Egbers aangehouden in WO II]]
 +
*[[Laatste oorlogsnacht in Azewijn]]
 +
*[[Eerste Tommy in Azewijn kwam uit 's-Heerenberg]]
  
 +
== Priester ==
 
In [[1957]] werd Henk door kardinaal Alferink tot priester gewijd. Zijn eerste parochie als kapelaan was Veenendaal-Renswoude, bij een zeer roemruchte pastoor die bekend stond als 'De wilde Beckers'. De KRO is twee maal langs geweest, maar durfde de euchristieviering en doopdienst niet uit te zenden vanwege het progressieve karakter.
 
In [[1957]] werd Henk door kardinaal Alferink tot priester gewijd. Zijn eerste parochie als kapelaan was Veenendaal-Renswoude, bij een zeer roemruchte pastoor die bekend stond als 'De wilde Beckers'. De KRO is twee maal langs geweest, maar durfde de euchristieviering en doopdienst niet uit te zenden vanwege het progressieve karakter.
  
Regel 13: Regel 18:
 
Ondertussen was Henk in [[1961]] kapelaan geworden in Groenlo. Daar was het voor een progressief geestelijke niet makkelijk, want Groenlo had toen een conservatieve deken, maar toch was Henk erg populair bij de parochianen. In [[1963]] werd hij overgeplaatst naar Amersfoort. Daar werd het voor hem steeds moeilijker de kerk als instituut te vereningen met zijn geloofsbelevenis. Hij kwam hierbij ook in conflict met zijn collega's, en na een aantal gesprekken met kardinaal Alferink, is Henk in [[1966]] uit het priesterambt getreden.
 
Ondertussen was Henk in [[1961]] kapelaan geworden in Groenlo. Daar was het voor een progressief geestelijke niet makkelijk, want Groenlo had toen een conservatieve deken, maar toch was Henk erg populair bij de parochianen. In [[1963]] werd hij overgeplaatst naar Amersfoort. Daar werd het voor hem steeds moeilijker de kerk als instituut te vereningen met zijn geloofsbelevenis. Hij kwam hierbij ook in conflict met zijn collega's, en na een aantal gesprekken met kardinaal Alferink, is Henk in [[1966]] uit het priesterambt getreden.
  
Voordien al was hij medewerker van dagblad Het Centrum. Met die krant heeft hij een wereldprimeur gehaald door het bezoek van prinses Irene aan zijn kerk in Amersfoort in woord en beeld te verslaan. Zij was katholiek geworden.
+
== Journalist en poppenspeler ==
 +
Al voor hij uit het priesterambt trad,  was Henk medewerker van dagblad Het Centrum. Met die krant heeft hij een wereldprimeur gehaald door het bezoek van prinses Irene aan zijn kerk in Amersfoort in woord en beeld te verslaan. Zij was katholiek geworden.
  
 
In Breda is Henk in de journalistiek verdergegaan en was 25 jaar kunstredacteur bij de dagbladencombinatie Audet (De Stem, [[Gelderlander|De Gelderlander]] en de Limburger). Zij poppentheaterloopbaan heeft hij in [[1976]] afgesloten, en sinds [[1990]] is hij ook als journalist met pensioen.
 
In Breda is Henk in de journalistiek verdergegaan en was 25 jaar kunstredacteur bij de dagbladencombinatie Audet (De Stem, [[Gelderlander|De Gelderlander]] en de Limburger). Zij poppentheaterloopbaan heeft hij in [[1976]] afgesloten, en sinds [[1990]] is hij ook als journalist met pensioen.
  
==Wereldjewel==
+
Op zaterdag 4 januari [[1975]], niet lang voor hij met zijn poppentheater stopte,  stond er een paginagroot artikel in ''De Stem'', geschreven door Joop Bartman: ''Poppenspelers op tournee met Brabants Orkest - Wereldjewel de grootste poppenkast van het westelijk halfrond''. Over Henk Egbers staat daarin: In die jaren was hij op het Internationale poppenfestival in Bochum of bij de Guild of Puppeteers bepaald geen onbekende.
Op zaterdag 4 januari [[1975]] stond er een artikel in ''De Stem'' over een hele pagina, geschreven door Joop Bartman: ''Poppenspelers op tournee met Brabants Orkest - Wereldjewel de grootste poppenkast van het westelijk halfrond''. Over Henk Egbers staat daarin: In die jaren was hij op het Internationale poppenfestival in Bochum of bij de Guild of Puppeteers bepaald geen onbekende.
 
  
 
== Bronnen ==
 
== Bronnen ==

Versie van 13 jun 2012 om 15:08

Henk Egbers werd geboren te 's-Heerenberg op 16 juli 1928 als zoon van Gerhardus Johannes Egbers en Anna Maria Tielkes. Dokter Dael hielp bij de bevalling, die plaatsvond in de ouderlijke woning op het adres Nieuwstraat 195b (later werd dit adres Oude Doetinchemseweg 31).

Seminarist in de Tweede Wereldoorlog

Als 12-jarige misdienaar heeft Henk de veel verspreide laatste foto voor diens gevangenname gemaakt van pastoor Galama. Galama stimuleerde zijn gang naar het seminarie, waar zijn eerste studiejaren samenvielen met de Tweede Wereldoorlog. Aan het eind van de oorlog was hij door de omstandigheden gedwongen thuis in 's-Heerenberg, waar de Duitsers hem een keer aanhielden. Dat is verder goed afgelopen, en jaren later heeft hij deze gebeurtenis op papier gezet.

Na het bombardement op Emmerik op 7 oktober 1944 hielden de Duitsers razzia's in 's-Heerenberg, omdat ze mannen nodig hadden om in Emmerik puin te ruimen. Henk is toen vanaf november tot het einde van de oorlog ondergedoken bij Giesen in Azewijn. Daar heeft hij een Vliegend Fort zien neerstorten. Met een jongen van Theunissen was hij als een van de eersten bij het toestel. Na de bevrijding heeft hij verslag gedaan van de laatste oorlogsnacht in Azewijn en binnenkomst van de eerste Canadezen.

Oorlogsherinneringen

Priester

In 1957 werd Henk door kardinaal Alferink tot priester gewijd. Zijn eerste parochie als kapelaan was Veenendaal-Renswoude, bij een zeer roemruchte pastoor die bekend stond als 'De wilde Beckers'. De KRO is twee maal langs geweest, maar durfde de euchristieviering en doopdienst niet uit te zenden vanwege het progressieve karakter.

Tijdens een vakantie in Beieren had Henk een scooterongeluk. Voor revalidatie is hij daarna een tijdlang op kasteel de Slangenburg bij Doetinchem geweest, waar de Benedictijner monniken van de nabijgelegen abdij hem leerden handpoppen te maken. Onder de titel De Levenstuin heeft hij daarna op veel plaatsen in Nederland voorstellingen gegeven met zijn poppentheater.

Ondertussen was Henk in 1961 kapelaan geworden in Groenlo. Daar was het voor een progressief geestelijke niet makkelijk, want Groenlo had toen een conservatieve deken, maar toch was Henk erg populair bij de parochianen. In 1963 werd hij overgeplaatst naar Amersfoort. Daar werd het voor hem steeds moeilijker de kerk als instituut te vereningen met zijn geloofsbelevenis. Hij kwam hierbij ook in conflict met zijn collega's, en na een aantal gesprekken met kardinaal Alferink, is Henk in 1966 uit het priesterambt getreden.

Journalist en poppenspeler

Al voor hij uit het priesterambt trad, was Henk medewerker van dagblad Het Centrum. Met die krant heeft hij een wereldprimeur gehaald door het bezoek van prinses Irene aan zijn kerk in Amersfoort in woord en beeld te verslaan. Zij was katholiek geworden.

In Breda is Henk in de journalistiek verdergegaan en was 25 jaar kunstredacteur bij de dagbladencombinatie Audet (De Stem, De Gelderlander en de Limburger). Zij poppentheaterloopbaan heeft hij in 1976 afgesloten, en sinds 1990 is hij ook als journalist met pensioen.

Op zaterdag 4 januari 1975, niet lang voor hij met zijn poppentheater stopte, stond er een paginagroot artikel in De Stem, geschreven door Joop Bartman: Poppenspelers op tournee met Brabants Orkest - Wereldjewel de grootste poppenkast van het westelijk halfrond. Over Henk Egbers staat daarin: In die jaren was hij op het Internationale poppenfestival in Bochum of bij de Guild of Puppeteers bepaald geen onbekende.

Bronnen

  • Henk Egbers
  • Old Ni-js no. 57, blz. 59-63
  • De Stem 4 januari 1975

Sjabloon:Onderwerp