Groningen, Jacobus van

Huwelijk en gezin

Jacobus van Groningen was grensjager in Beek met de rang van sergeant. Hij is de stamvader van meerdere generaties Van Groningen in de voormalige gemeente Bergh.

Hij werd in 1755 geboren in Amersfoort als zoon van Jan van Groningen en Geertruida Spoor. Als geboortedata worden genoemd 29 januari en 8 mei. Wellicht was de eerste zijn geboortedatum en de tweede zijn doopdatum. Hij was protestants, dus hij hoefde niet zo snel mogelijk gedoopt te worden.

Hij trouwde met Maria van Ooijen, die op 5 april 1781 in Groningen was gedoopt als dochter van Hermanus van Ooijen en Aleida Geesje Aljes.

Hun kinderen waren:

• Geertruida, rond 1796 gedoopt Groningen, op 2 april 1824 overleden in Kilder
• Gesina, op 4 maart 1804 geboren in Groningen
• Jan, op 16 maart 1812 geboren in Enschede, op 10 juni 1872 overleden in Braamt
• Bernardina, op 20 december 1814 geboren in Didam, op 26 december aldaar gedoopt

Zijn militaire loopbaan

Van Groningen was zeventien jaar oud toen hij op 2 maart 1772 dienst nam bij het Regiment Malparade van het Staatse Leger van de Republiek der Verenigde Nederlanden. Malparade moet waarschijnlijk zijn De Maleprade, naar de regimentscommandant. Op 1 maart 1794 werd hij geïncorporeerd bij het 24e Bataljon Jagers en op 1 augustus 1795 bij het 3e Regiment Jagers van de Bataafse Republiek. Twee dagen later werd hij bevorderd tot korporaal. Na de vorming van het Koninkrijk Holland in 1806 werd hij op 24 januari 1807 bevorderd tot sergeant. Gelijktijdig met deze bevordering werd hij overgeplaatst van de 5e compagnie van het 2e bataljon naar de 5e compagnie van het 1e bataljon van het 3e Regiment Jagers.

Gedurende zijn diensttijd heeft Van Groningen aan meerdere veldtochten deelgenomen, onder meer in 1799 in Noord-Holland toen daar een Brits-Russisch expeditieleger aan land was gekomen. Na enkele maanden strijd werden de invallers door een Frans-Bataafse legermacht gedwongen een bestand te tekenen en zich in te schepen voor de terugtrekking naar Groot-Brittannië.

Op 18 april 1808 werd hij in Deventer uit de actieve dienst ontslagen uit hoofde van langen activen dienst. Lang betekende in zijn geval 36 jaar.

Grensjager in Enschede en Beek

Na de oprichting van het 1e Korps Grensjagers in 1808 diende Van Groningen als sergeant bij de 27e escouade in Enschede. Na de opheffing van het Korps in 1811 is hij is daar nog enige tijd blijven wonen. In 1812 werd in de geboorteakte van zijn zoon Jan als zijn beroep vermeldt sergeant "op retraits", gepensioneerd sergeant.

De 27e escouade in Enschede in de namenlijst van 21 mei 1808

De 27e escouade in Enschede in de namenlijst van 15 mei 1811

Na de oprichting van het 2e Korps Grensjagers in 1814 kwam Van Groningen als grensjager naar Beek. Zijn commandant daar was sergeant-majoor Valk.

Van Groningens vrouw overleed in Beek op 3 mei 1816, 35 jaar oud. Hijzelf overleed in Beek op 13 november 1822, 67 jaar oud. Hij was op dat moment nog in actieve dienst als grensjager. Sergeant-majoor Valk en sergeant Sutherland hebben zijn overlijden dezelfde dag aangegeven bij de burgerlijke stand van het schoutambt Bergh, waar schout Rietveld de overlijdensakte heeft opgemaakt.

Van Groningens overlijden werd aangegeven door zijn collega's Valk en Sutherland

Bronnen

• Archieven.nl
• Alle Groningers
• Nationaal Archief, Militairen in de Bataafs-Franse tijd 1795-1813, toegangsnummer 2.01.15:
  • inventarisnummer 116, folionummers 4, 12
  • inventarisnummer 229, folionummer 251
  • inventarisnummer 232, folionummers 270, 291, 414, 415
  • inventarisnummer 328, folionummer 17
• Grensjagers en Commiezen (te paard) 1814-1828, H. Kramer, Contactorgaan ADW (december 1992), blz. 8–22