Wapen van de graven van Bergh

Uit het wapen van de graven van Bergh zijn afgeleid het wapen van de stad 's-Heerenberg (tevens het wapen van de gemeente Bergh) en van de gemeente Montferland.

Beschrijving van het wapen

Het wapen van de graven van Bergh

Het oorspronkelijke wapen van Bergh is het wapen van de graven van Bergh. Een van de oudst bekende afbeeldingen van dit wapen bevindt zich op een waszegel van Hendrik van den Bergh dat hangt aan een oorkonde uit 1244 in het archief van het klooster Bethlehem. Het is aannemelijk dat het wapen teruggaat op Constantinus de Monte, de oudst bekende heer van Bergh.

Na de vorming van de gemeente Montferland per 1 januari 2005 is dit wapen op 21 november van dat jaar het officiële gemeentewapen. De beschrijving luidt:
In zilver een leeuw van keel, getongd, genageld en gekroond van goud, en een schildzoom van sabel, beladen met negen bollen van goud.
In de heraldiek hebben kleuren een eigen naam; keel is rood, sabel is zwart.

In 's-Heerenberg is het wapen onder meer te zien boven de ingangspoort van Huis Bergh en op een glas-in-loodraam boven de kansel in de protestantse kerk. In Boxmeer, dat lange tijd bezit is geweest van de graven van Bergh, prijkt het boven de toegangspoort van het karmelietenklooster. Verder is het afgebeeld op grafmonumenten van telgen uit het geslacht Van den Bergh, zoals dat van Oswald III van den Bergh in de basiliek van Boxmeer, van Herman Frederik van den Bergh in de Sint-Servaaskerk in Maastricht en van Elisabeth van den Bergh in de domkerk in Essen.

Het aantal bollen in de schildzoom is in de loop der eeuwen niet constant en varieert in verschillende afbeeldingen van negen tot twintig. In de officiële beschrijving van het huidige gemeentewapen zijn het er negen, maar John Thoben heeft destijds een lans gebroken voor elf bollen, die bovendien bezanten moeten heten. De gemeente Montferland bleef vasthouden aan negen bollen dan wel bezanten, omdat dit het aantal is op het oudste zegel uit 1207. Bovendien is het wapen in deze vorm na beoordeling door de Hoge Raad van Adel bij koninklijk besluit vastgesteld.

De bezant was een gouden munt die in de tijd van de kruistochten als internationaal betaalmiddel werd gebruikt. In dit verband verwijzen de bezanten naar Constantinus de Monte, een Armeniër die omstreeks 1120 de eerste heer van Bergh werd en voordien, in de jaren 1096–1099, aan de Eerste Kruistocht had deelgenomen. De naam bezant is afgeleid van Byzantium ofwel het Oost-Romeinse Rijk, waar de munt geslagen werd. In ruimere zin werd de naam bezant ook gebruikt voor gouden munten die elders in het Nabije Oosten waren geslagen.

Uitgaande van de aanname dat het wapen is ontstaan in de tijd waarin Constantinus de Monte aan de Eerste Kruistocht deelnam, kan over de samenstellende delen het volgende gezegd worden:

• De rode leeuw (leeuw van keel) verwijst mogelijk naar Kılıç Arslan I, de Seltsjoekse sultan van Rum. In 1097, tijdens de Eerste Kruistocht, hebben de kruisvaarders hem tot twee keer toe een vernietigende nederlaag toegebracht. Kılıç Arslan is de Turkse spelling; andere vormen zijn Kilij Arslan en Qilij Arslan. De naam kan vertaald worden als "leeuw met het zwaard" of als "rode leeuw". Op veel kruisvaardersschilden en -vaandels werd na genoemde overwinningen een rode leeuw afgebeeld.
• Het wapenschild is zilver van kleur. Dit komt overeen met het wapen van het Koninkrijk Jerusalem, de kruisvaardersstaat die in 1099 werd gesticht.
• De schildzoom (de zwarte rand met bezanten) duidt een omsloten ruimte aan, zoals een burcht. Die kan verwijzen naar de motte Montferland, maar dit zou betekenen dat de zoom pas na Constantinus' aankomst in onze steek is toegevoegd. Meer voor de hand ligt dat de zoom al tijdens de kruistocht onderdeel was van het wapen.
• Hierboven is al vermeld dat de bollen in de schildzoom bezanten zijn. Overigens verbeelden bezanten in de heraldiek niet noodzakelijkerwijs Byzantijnse munten; ze kunnen ook een weergave zijn van metalen beschermingsplaten die op het echte schild zaten. Meer algemeen is een bezant, ook penning genoemd, een metalen schijf (een koek) op een kleur. Meestal zijn bezanten van goud (in dit geval "op sabel"), maar zilveren bezanten komen ook voor.

Verwante wapens

Berghse wapens

• Wapen van 's-Heerenberg
• Wapen van Montferland

Andere verwante wapens

Het wapen van Bergh maakte deel uit van de wapens van een drietal inmiddels opgeheven bestuurseenheden. In alle gevallen telde de schildzoom elf bezanten.

• Gemeente Didam, in combinatie met het wapen van de graven van Meurs
• Gemeente Millingen aan de Rijn, in combinatie met de wapens van (met de klok mee) de heerlijkheden Bylandt, Arkel en Lynden
• Waterschap van de Oude IJssel, in combinatie met de wapens van het graafschap Zutphen, de heerlijkheid Wisch en het graafschap Lohn.

Gemeente Didam

Gemeente Millingen aan de Rijn

Waterschap van de Oude IJssel

Het wapen van Richard van Cornwall

In de loop der tijden is meermaals opgemerkt dat het wapen van de heren en graven van Bergh identiek is aan dat van Richard van Cornwall (1209–1272), maar een rechtstreeks verband tussen beide wapens is nooit gevonden. John Thoben ging ervan uit dat zij een gemeenschappelijke oorsprong in het Heilige Land hadden, maar ook hij kon hiervoor geen rechtstreekse bewijzen aanvoeren.

Wel staat vast dat Richard van Cornwall in 1240 – anderhalve eeuw ná Constantinus – als kruisvaarder naar het Heilige Land is vertrokken. Hij kan Constantinus daar dus niet ontmoet hebben, maar hij kan het wapen er eventueel wel hebben gezien. Heraldische wapens zijn inderdaad tijdens de kruistochten ontstaan, toen gezichtsbedekkende helmen in zwang kwamen. Door merktekens op schilden kon men vriend toch van vijand blijven onderscheiden. Aanvankelijk waren wapens niet persoonlijk, maar herkenningstekens voor groepen personen. Zowel Constantinus als Richard kan het groepswapen als persoonlijk wapen hebben aangenomen. In elk geval werd Richard van Cornwalls wapen in 1244 al afgebeeld in de Historia Angolorum van Matthew Paris (zie onderstaande afbeelding). Toevallig of niet is dit hetzelfde jaar waarin Hendrik van den Berghs zegel in het klooster Bethlehem werd gemaakt (zie bovenaan deze pagina).

De theorie over een gemeenschappelijke oorsprong van de twee wapens doet wel enige vragen rijzen. Hoe en waar is het wapen in de anderhalve eeuw tussen Constantinus en Richard bewaard of gebruikt gebleven in het Heilige Land? Waarom heeft, voor zover bekend, niemand anders het wapen aangenomen?

Zou de frappante overeenkomst toch toeval zijn? Een rode leeuw op een wapen is geen zeldzaamheid. Zo was Richard van 1257 tot zijn dood ook Rooms koning van Duitsland als opvolger van graaf Willem II van Holland. Deze Hollandse graaf had, net als tegenwoordig de provincie Zuid-Holland, een rode leeuw als wapen, zij het zonder kroon. Een andere rode leeuw – mét kroon – die Richard gekend moet hebben, was die van het wapen van Cilicisch Armenië, het vaderland van Constantinus de Monte. Ongetwijfeld heeft hij ook andere wapens met een rode leeuw gekend. Een mogelijkheid (hoewel niet verder onderzocht) is dat Richard een van deze rode leeuwen heeft gecombineerd met het wapen van Cornwall.

Het wapen van Cornwall is een zwart schild met vijftien bezanten gerangschikt in een driehoek. De legende wil dat Richard in het Heilige Land krijgsgevangen werd gemaakt door de Saracenen en daarna met een losgeld van vijftien bezanten kon worden vrijgekocht. Een andere uitleg is dat de bollen doperwten zijn. Richard was ook graaf van Poitou in Frankrijk, en een verbastering of afkorting van Poitou is pois, Frans voor doperwten. Een verhaal hoe de bezanten op het wapen van de graven van Bergh zijn terechtgekomen, is overigens niet aangetroffen.

Hoe het ook zij, een middag struinen door het internet leert dat de bronnen over deze en andere oude wapens vol staan met folklore, aannames, interpretaties, tegenstrijdigheden, vergissingen en fouten. Een eenduidig bewijs voor het een of het ander is niet te vinden. Het is weliswaar frappant dat de wapens van de graven van Bergh en Richard van Cornwall identiek zijn, maar hun ontwerp is niet zodanig uniek dat ze niet onafhankelijk van elkaar ontstaan kunnen zijn.

Het wapen van Richard van Cornwall in de Historia Angolorum van Matthew Paris uit 1244

Een moderne versie van het wapen van Richard van Cornwall met wat veel bezanten

Graven van Holland

Cilicisch Armenië

Cornwall

Zie ook

• Gemeentevlag

Bronnen

• Old Ni-js nr. 54, blz. 36–39 en Old Ni-js nr. 63, blz. 4–6
• Op Heraldry of the World:
  • Wapen van Bergh
  • Wapen van Didam
  • Wapen van Millingen aan de Rijn
  • Wapen van Montferland
• Op Wikipedia
  • Wapen (heraldiek)
  • Wapen van Didam
  • Wapen van 's-Heerenberg
  • Wapen van Millingen aan de Rijn
  • Wapen van Montferland
  • Wapen van het waterschap van de Oude IJssel
• Groot aantal internetbronnen over het wapen van Richard van Cornwall