Alofs, Wilhelmus Johannes

Wim Alofs werd geboren op 10 december 1925 in Azewijn als zoon van Johannes Hermanus Alofs en Johanna Maria van Embden.

Hij is nummer 13 op de Azewijnse schoolfoto uit 1937. Zijn tweelingzus Gerarda Johanna (Gra) is op deze foto nummer 54. Zij woont in 2011 in verzorgingshuis Het Weerdje. Johanna Maria Alofs, die 100 jaar werd, was een tante van hen.

Nederlands-Indië

Soldaat bij 3-7 RI

Wim is als dienstplichtig militair in Nederlands-Indië geweest met de 4e compagnie van het infanteriebataljon 3-7 RI, een van de zes Bewakingsbataljons van de 7 December-Divisie. De Bewakingsbataljons werden in Indië buiten het verband van de Divisie ingezet. Hoewel ze licht bewapend waren en maar een korte opleiding hadden gehad, moesten ze gewone infanterietaken verrichten.

3-7 RI is op 15 oktober 1946 met de Kota Baroe vanuit Rotterdam naar Indië vertrokken en kwam op 22 november aan in Semarang op Midden-Java. Daar heeft het bataljon bewakingsdiensten in en om Semarang uitgevoerd. Wims 4e compagnie was in die tijd toegevoegd aan het OVW-bataljon 2-13 RI.

Tijdens de Eerste Politionele Actie in de zomer van 1947 werd gebied ten zuiden van Semarang bezet, waarbij de 4e compagnie de elektriciteitscentrale van Toentang heeft veroverd. Na de Eerste Politionele Actie is 3-7 RI op plaatsen ten zuidwesten van Semarang gelegerd geweest. Vanaf september 1947 heeft het bataljon op meerdere plaatsen ten oosten en ook verder ten westen van Semarang gelegen.

In november 1948 werd 3-7 RI geconcentreerd ten oosten van Semarang bij de stad Demak. Hier begon 3-7 RI op 19 december 1948, de eerste dag van de Tweede Politionele Actie, zijn opmars, die via Koedoes leidde naar de kustplaats Rembang en weer landinwaarts naar Blora en Tjepoe.

Helaas heeft Wim de opmars maar tot Koedoes (hij schrijft zelf Kedoes) kunnen meemaken. Daar raakte hij gewond en werd afgevoerd naar het St. Elisabethziekenhuis in Semarang. Pas in februari 1949 kon hij zich weer bij zijn compagnie voegen, die toen in Blora lag. Zie de brieffragmenten hieronder.

Op 27 november 1949 ontmoette Wim in Batavia vier plaatsgenoten: Wim van Clé Berntsen, Louis Delleman, Gerard te Dorsthorst en Bertus Harmsen. Zie deze foto en de brief op de pagina van Gerard.

De thuisreis begon op 3 december 1949 aan boord van de Sibajak. De aankomst in Rotterdam was op 28 december. 3-7 RI heeft achttien doden moeten achterlaten.

Aan boord van de Sibajak was ook Wim van Clé Berntsen. De twee naamgenoten waren de eerste twee van de negen Azewijnse jongens in Indië die terugkeerden.

Brieven uit Indië

Hieronder zijn enkele fragmenten uit Wims brieven te lezen. Zij komen uit zijn brieven aan het Azewijnse Thuisfront, die werden gepubliceerd in Azem's Nieuws.

Het gedicht dat Wim schreef voor Azem's Nieuws over het onderwerp "Soldatenleven".

Uit Wims brief van 19 januari 1949 uit Semarang

Uit Wims brief van 18 mei 1949 uit Blora

Andere militairen van 3-7 RI

• Harrie Balduk uit Kilder
• Gerrit Bodde uit Braamt
• Felix Ruikes uit 's-Heerenberg

Zie ook

• Neptunus-diploma (heenreis)
• Ereteken voor Orde en Vrede
• Scheepskisten (terugreis)
• Demobilisatie-insigne (afzwaaien)
• Oorkonde Prins Bernhard

De Vergulde Kip

Wim nam in 1952 café De Vergulde Kip over van zijn vader. Op 25 juni 1958 trouwde hij met Maria Augusta Elisabetha (Gusta) Welling, geboren te Azewijn op 8 september 1933 als dochter van Joannes Hubertus Welling en Maria Christina Geertruida Venes.

Naast zijn café had hij als bijbaantjes melkvaren voor de botterfabriek in Zeddam en eieren ophalen voor de ABTB. Ook is hij bestuurslid geweest van de Onderlinge Veeverzekering Maatschappij Concordia (in de volksmond het Veefonds).

Op 25 februari 1982 heeft hij het 100-jarig bestaan van het café mee mogen maken. Helaas overleed hij later datzelfde jaar op 10 augustus in het St. Jozefziekenhuis te Doetinchem. Van invloed op zijn vroegtijdig overlijden is zijn verblijf in Nederlands-Indië geweest, dat diepe sporen heeft nagelaten in zijn leven. Misschien heeft hij de spanningen en angst van die tijd nooit helemaal kunnen verwerken, al sprak hij er nooit over. Hij werd begraven op het kerkhof in Azewijn.

Wims vrouw overleed op 26 mei 2007.

Stichting Dorpshuis Azewijn is sinds 29 december 2008 eigenaar van het pand De Vergulde Kip aan de Leppestraat 2 in Azewijn, misschien beter bekend als café Alofs. Op 18 oktober 2009 was de heropening als dorpshuis met de naam 't Aschwinhuus.

Bronnen

• Azem van 't Hof tot heden, blz. 23, 153
• Stichting Dorpsraad Azewijn
• Bidprentje