Gerritsen, Gerhardus Wilhelmus (1925-2012)

Gerrit Gerritsen werd geboren te Stokkum op 25 oktober 1925 als zevende van de elf kinderen van boswachter Hendrikus Franciscus Gerritsen en Berendina Maria Steijntjes. Hij trouwde in 1955 met Marianne Snel. Het paar kreeg twee kinderen.

Gerrit is een broer van Frits en Jan Gerritsen.

Nederlands-Indië

Gerrit (rechts) met twee makkers uit zijn peloton bij een bezoek aan de Plantentuin in Buitenzorg (West-Java) in april 1948.

Gerrit (legernummer 25.10.27.091) moest op 2 mei 1946 opkomen bij de Aan- en Afvoertroepen (AAT) in de Willem George Frederik Kazerne in Harderwijk. Hij zou eigenlijk een opleiding tot chauffeur krijgen, maar omdat hij erg goed kon schieten (wat hij van zijn vader had geleerd), werd hij vooral met bewaking belast. Zo kwam hij terecht bij het stafpeloton van de 3e compagnie van het 1e bataljon AAT (3-1 AAT).

Het 1e bataljon Aan- en Afvoertroepen, een onderdeel van de 7 December-Divisie, met een aantal andere eenheden op 24 september 1946 met de Boissevain naar West-Java. Dit troepentransport was het allereerste transport van dienstplichtige militairen naar de Oost! Tot dan toe waren er alleen oorlogsvrijwilligers naar Indië gezonden.

3-1 AAT was gelegerd in Batavia, Poerwakarta en Wangoeredja. De thuisreis begon op 1 oktober 1949 met de Groote Beer. De aankomst in Amsterdam was op 24 oktober.

Bij 3-1 AAT was ook ingedeeld:

• Theo Overgoor uit Braamt

Militairen bij andere eenheden van de Aan- en Afvoertroepen:

• Jo Bod uit Loerbeek (14 AAT)
• Teun Burgers uit Braamt (1-1 AAT)
• Wim van Grol uit Beek (34 AAT)
• Gerrit Hendricksen uit Loerbeek (34 AAT)
• Jaap Hunting uit Braamt (34 AAT)
• J.J. Kaak uit 's-Heerenberg (34 AAT)
• Fons Neijenhuis uit Beek (43 AAT)
• Jan van Remmen uit Zeddam (3-1 AAT)
• Reint Welling uit Stokkum (4-1 AAT)

Zijn verdere leven

Gerrit en zin vrouw in 1999 in de tuin van hun woning in Doetinchem.

Na zijn diensttijd probeerde Gerrit alsnog chauffeur te worden, maar toen dat weer niet lukte, ging hij naar de Rijkswerkplaats in Enschede voor een opleiding van anderhalf jaar tot machinebankwerker. Daarna werkte hij bij de Technische Dienst van de GTW en vervolgens bij de rijwielbandenfabriek Vredestein in Doetinchem, waar hij ook met zijn gezin woonde. In 1983 ging hij op 58-jarige leeftijd in de VUT.

Bronnen

• Bevolkingsregister Bergh
• Hallo hallo hier zijn we weer....... Henk Wieringa in Nederlands Indie 1946-1949, Ab Gellekink, Enschede 1999, blz. 204-205