Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !

MvR

Uit Berghapedia
Versie door Antoine Booms (overleg | bijdragen) op 21 dec 2024 om 12:14 (1970 - 1980)
Ga naar: navigatie, zoeken

De oprichting

Voetbalclub BVC 's-Heerenberg, een voorloper van MvR vlnr. 5e persoon Willem Schuurman broer van G.W. Schuurman
Foto archief Benny Schuurman
1926/1927 Op de voorgrond het bestuur- en daarachter de leden van de BVV. De foto is gemaakt achter het Sint Jozef.

De voetbalvereniging MvR in 's-Heerenberg is in 1920 opgericht met de naam RKBVV (Roomsch Katholieke Berghse Voetbalvereniginging). Op 18 april 1945 werd de vereniging omgedoopt in MvR ter nagedachtenis aan Marinus van Rooijen, één van de Martelaren van 's-Heerenberg.

In de mobilisatiejaren, 1916, werd er in 's-Heerenberg niet meer gevoetbald, omdat de meeste spelers van de destijds bestaande vereniging Berghse Voetbal Club BVC in militaire dienst waren. Enkele jongeren, 14- en 16-jarigen, vormden in die tijd een vereniging genaamd Berghse Voetbal Vereniging. Bij het overplaatsen van een aantal oud BVC leden naar de Grenswacht te 's-Heerenberg is deze vereniging weer nieuw leven ingeblazen en sloten de meeste BVV leden zich bij deze vereniging aan. Doordat er in 's-Heerenberg geen werkgelegenheid was heeft de ene speler na de andere 's-Heerenberg verlaten en het duurde dan ook niet lang meer of BVC bestond praktisch niet meer.

Bij een wedstrijd van een door kapelaan Oerbekke opgerichte patronaatsclub tegen Silvolde, waarbij verschillende oud BVV en BVC leden als toeschouwers aanwezig waren, is het plan gesmeed om een rooms-katholieke club op te richten. De heren A. van der Heijden en J. Ebbing hebben met een lijst personen, die in een overleg in het Sint Josephverenigingsgebouw was opgemaakt, medewerking gevraagd aan kapelaan Oerbekke. Die medewerking kwam er samen met enige financiële steun.

En zo is op 16 december 1920 de eerste rooms-katholieke vereniging opgericht onder de naam Rooms-Katholieke Berghse Voetbal Vereniging - RKBVV.

Marinus van Rooyen

Het eerste elftal van MvR in het midden van de jaren 30. De keeper (met bal) is Gerrit Meijer. Links naast hem Benno Reuling, die in de Tweede Wereldoorlog als Duits soldaat in Riga is omgekomen. Rechts naast Meijer staan achtereenvolgens Bernard van Huet, Willy Verdaasdonk, Bertus Jansen en Johan Vink, die bij het bombardement op Emmerik van 7 oktober 1944 is omgekomen.
Foto uit "MvR 25-jarig jubileum". Namen met dank aan Welske Jansen.

In het jubileumboekje, dat is opgesteld ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de vereniging, schrijft de heer Smit in zijn dankwoord aan allen die dit 25-jarig jubileum mogelijk hebben gemaakt het volgende:
“En dan zie ik daar boven alles uitreizen de figuur van onzen onvergetelijken adviseur Kapelaan Van Rooyen z.g. als een lichtbaken, als een stuwer, als een zwoeger voor de goede zaak. Ja, hij is het geweest, die onze vereeniging gemaakt heeft tot wat zij nu is. In zijn edele liefde voor de jongens heeft hij met opoffering van zichzelven gewerkt en gezwoegd om ze te geven gezonde lichamen en gezonde zielen door middel van de sportvereeniging. Hij zag daarin het groote middel, dat de krachten samen moest bundelen, dat de jongens samen moest brengen tot een sterke eenheid, om ze te vormen tot flinke, degelijke katholieke mannen voor Kerk en Maatschappij. Daarom durfde hij zelf de schop ter hand nemen om met de leden te werken aan het nieuwe terrein, daarom was hij altijd daar waar ze hem noodig hadden, daarom kon hij ook zeggen, dat de R.K. Voetbalvereeniging “zijn” vereeniging was bij uitstek. Met welk een enthousiasme en vuur zou hij dit 25-jarig jubileum gevierd hebben met zin jongens! God in z’n ondoorgrondelijke raadsbesluiten heeft het anders gewild. Maar wel zal altijd de nagedachtenis aan zijn werk bij ons blijven voortleven, zal zijn naam vereeuwigd blijven in den naam van de Sportcentrale M.v.R.: Marinus van Rooyen. Als kostbare erfenis heeft hij ons zijn sportvereeniging nagelaten en mogen we nu de rijke vruchten plukken van zijn arbeid. Want ziet, uitgegroeid is nu de vereeniging tot één die er zijn mag.”

Het was pastoor Horsthuis die in de eerste leden vergadering na de tweede wereldoorlog op 18 april 1945 voorstelde om de naam van de vereniging, die voor 1926 van RKBVV in RK Sportcentrale 's-Heerenberg was veranderd, te veranderen in M.v.R. om zodoende de naam van de oud adviseur, die voor de Sport in ’s-Heerenberg met hart en ziel heeft gevochten, ja ook voor de R.K. Sport zijn leven heeft gegeven, in de vereniging te laten voortleven. De naam M.v.R. werd met volledige instemming van de leden aangenomen.

Speelveldlocaties

11-09-1933.jpg
Plechtige opening 11-09-1933

Voordat de voorloper van MvR, de Bergse Voetbal Vereniging, werd opgericht werd er gevoetbald op het terrein achter kruidenier Willemsen (later Heto, daarna De Boer) waar nu de Rondweg loopt en ANZO gevestigd was. In januari 1921 al werd dit terrein verwisseld voor de Bronkhorstwei, van de gelijknamige familie, ook gelegen op het tegenwoordige industrieterrein. De vereniging had ook haar naam veranderd in RKBVV en voetbalde in de 1e klasse van de RKUVB.

In de periode tot aan 1932 bleef een vaste speellocatie een moeilijke zaak, diverse plaatsen rondom 's-Heerenberg werden als speelveld gebruikt. Zo werd gevoetbald op een locatie nabij de kruising van het Nachtegaalslaantje en het Varkensstreûtje bij de Plantage. Zoals bij vele andere verenigingen ook het geval was moesten vooraf aan een wedstrijd eerst de koeien uit het weiland worden gejaagd en vlaaien worden geschept. Wassen na de wedstrijd ging ook even anders als tegenwoordig het geval is. Wordt er nu moord en brand geschreeuwd als de douches iets te koud of iets te warm zijn, in die tijd werd er een teiltje met koud water ter beschikking gesteld of kon je onder de pomp om de resten vlaai te verwijderen.

Het ging goed met de prestaties van de RK Sportcentrale 's-Heerenberg: na twee promoties voetbalde men in de overgangsklasse afdeling Twente. Er kwam al heel wat publiek op het winnende eerste van die tijd. Een probleem van het veld bij de Plantage was dat het een zijlijn had die gevormd werd door een sloot zodat maar drie kanten beschikbaar waren voor publiek. Een ander was het smalle speelveld, te smal voor de afdeling Twente.

Het speelveld werd verruild voor het zandige voetbalveld tussen de bulten. Omdat er de ene helft bult op en de andere bult af werd gespeeld werd het veld in 1932 terecht afgekeurd. Na overleg tussen kapelaan Van Rooyen en het Gasthuis is het mogelijk geworden om een stuk grond achter de toenmalige smid Angenent aan de Oude Doetinchemseweg te gebruiken als speelveld. Tot aan 1941 werd, na een degradatie, gevoetbald in de 2e klasse RKF. De Duitse bezetter ontbond de RKBVV als eerste voetbalvereniging in Gelderland. Actieve leden waren verplicht om hun voetbalplezier bij andere clubs (bv. Zeddam) te zoeken.

De sportvereniging krijgt na de oorlog de naam MvR. Ter nagedachtenis aan Marinus van Rooyen die veel heeft betekend binnen de sportcentrale. De vereniging speelt, op KNVB niveau, met vijf elftallen en weer op "het olde voetbalveld". Waar andere zich nog moesten omkleden in keetjes of koestallen kon de vereniging, tot december 1950, gebruik maken van een ruimte van café De Sportvriend. Vanaf nu wordt er gebruik gemaakt van eigen kleedlokalen met koude douche, een hele luxe voor die tijd.

Door de successen van het eerste team kwam het voor dat wel 3.000 tot 5.000 mensen op de wedstrijden afkwamen. Een tribune zorgde ervoor dat alle toeschouwers ook alles konden volgen. Het sportveld moest in de ogen van de gemeente Bergh wijken voor woningbouw. De gemeente bleek bereid om grond bij de Boshoek, dat al sinds de oorlog werd gebruikt als tweede wedstrijd-en trainingsveld door zowel MvR als de voorloper van de Bergsche Boys, langdurig van de stichting Huis Bergh te pachten, daarop een sportpark in te richten en dit aan MvR en de scholen in gebruik te geven. Op 25 september 1961 speelde MvR voor het eerst op de nieuwe velden. In 1968 werd de accommodatie verfraaid met een geluidsinstallatie.

Helaas waren de successen op de nieuwe velden niet zo groot, het eerste daalde af tot in de onderafdeling. Gelukkig voor de vereniging is het in drie seizoenen weer gelukt om in de KNVB terug te keren. Met de tijd nam het aantal leden toe en een derde veld werd noodzakelijk. In 1975 was het eindelijk zover, samen met het eerste eigen clubgebouw kon MvR gebruik maken van een derde veld.

Na sportieve successen in de jaren 80 en 90 waarin het MvR lukte om naar de 2e klasse KNVB te promoveren en de finale van de oostelijke beker te bereiken, zakte de club sportief en organisatorisch ver weg met als dieptepunt de degradatie naar de laagste klasse van het amateurvoetbal in 2005. Op dat moment besloot het toenmalige bestuur dat het zo niet langer kon en stelde de werkgroep ‘Samen Bergh Op’ in. Deze werkgroep heeft de zaak organisatorisch weer op poten gezet en het is hun samen met de leden gelukt om deze moeilijke periode te boven te komen.

Inmiddels is MvR weer een bloeiende en groeiende vereniging. Door de grote ledenaanwas sinds 2006 (350 naar 650 leden (anno 2018)) kreeg de club te maken met een groot capaciteitsprobleem: Het aantal kleedkamers werd te klein en voldeed ondertussen niet meer aan de moderne eisen en ook de veldcapaciteit bleek te klein. Vandaar dat het bestuur besloten heeft om in te zetten op de bouw van een volledig nieuwe accommodatie tussen het hoofdveld en trainingsveld en de aanleg van een kunstgrasveld. In 2010 werd het kunstgrasveld opgeleverd en is de nieuwbouw (kleedkamers en kantine) in 2011 geopend.

Fusie

In 2019 fuseerde de vereniging met VVL uit Lengel en VV Stokkum tot FC Bergh. Het sportpark De Boshoek werd bij die gelegeheid omgedoopt tot Sportpark Marinus van Rooijen.

Foto's van het bestuur

Elftalfoto's

1920 - 1930

1930 - 1940

1945 - 1950

1950 - 1960

1960 - 1970

1970 - 1980

1980 - 1990

Ereleden

Voetballers met bijnaam

Net als bij de meeste voetbalclubs hebben ook bij MvR veel voetballers een bijnaam:350px|left

Profvoetballers voortgevloeid uit de vereniging

Voetballers die trainer zijn geworden

Bronnen